بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ - این کتاب را به حق بر تو نازل نمودیم تا بر حَسَب آنچه خداوند به تو نشان داده، میان مردم داوری کنی!(سوره نساء بخشی از آیه 105)
عجب آیه راهگشا و نجات بخشی! خصوصاً برای امروزه روز! پس دقت کن! این آیه شریفه به صراحت می گوید؛ تو باید حقیقت آیات را ببینی تا بتوانی حکم کنی. تو نمی توانی بر اساس برداشت های ذهنی یا احساسی ات از آیات، بر دیگران حکم کنی، نمی توانی بگویی که عقل جزئی من همین قدر می فهمد و همین را به عنوان حکم خدا بر مردمان تحمیل می کنم. فهم آیات را، حقیقت آیات را، خداوند باید نشان دهد. حرف از دیدن است، سخن از مشاهده الهی است. زیرا این خداست که تاویل آیات را می داند. هر آیه ای مصداقی دارد که خدا باید آن را نشان دهد. وقتی من، حقیقت آیه ای را ندیده ام، وقتی نشانم نداده اند، چگونه می توانم بر دیگران تحکم کنم و اسم آن را حکم الهی بگذارم؟!
ای دوست، این آیه شریفه را بارها بخوان و نکته اش را با روح و جانت دریاب! خدا باید نشان دهد. این را هرگز فراموش نکن! تو تنها با چنین مشاهده ای است که به یقین می رسی. و تنها چنین داوری و حکمی است که صحیح و الهی است.اگر کسی بخواهد حکم الهی را برای مردمان بکار بندد پیش از هر چیز باید از خود بپرسد آیا خداوند حقیقت آیه و مصداق آن را به او نشان داده است یا نه! اگر نه، باید بترسد از اینکه چیزی را به خداوند نسبت دهد! چه وقتی به من چیزی نشان نداده اند،وقتی از مشاهده محرومم، حق ندارم که برداشت های ذهنی ام را به عنوان حکم خدا بر کسی تحمیل کنم. و درد امروز جهان اسلام، عدم رعایت همین نکته است. امروزه هر فرقه و گروهی، بی آنکه رؤیتی الهی داشته باشد، می خواهد رأی و برداشت خویش از آیات خدا را بر دیگران -آن هم با تعصب- تحمیل کند. كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ - و هر حزبی به آنچه در نزدش است دلخوش است!(سوره روم بخشی از آیه 32 و سوره مؤمنون بخشی از آیه 53)
ای دوست، بِما اَراکَ اللهُ‌ - را هرگز فراموش مکن! حکم الهی، چشم الهی میخواهد. باید دیده باشد. باید اهل مشاهده باشد.
صِرف برداشت های ذهنی برای حکم راندن کافی نیست. این آیه شریفه به صراحت بیان می کند که مقوله حکم الهی، از باب رؤیت است. آنان که از این رؤیت محروم اند، از حقایق آیات نیز محروم اند. صریح و واضح. و علم رؤیت، علمی حضوری است. حضوری الهی. و این علمی است که از آنِ کاملان واصل است و با علوم اکتسابی صِرف حاصل شدنی نیست.