کربلا از اول محرم

کربلا از اول محرم
چهارشنبه اول محرم الحرام سال61هجری قمری*گروهی از اهل کوفه در این منزلگاه خیمه زده بودند. حضرت از آنها پرسید: ایا به یاری من می آیید؟ بعضی گفتند: دل ما رضایت به مرگ نمی دهد و بعضی دیگرگفتند: ما زنان و فرزندان زیادی داریم. مال بسیاری از مردم نزد ماست و خبر از سرنوشت این جنگ نداریم، لذا از یاری تومعذوریم.*حضرت به جوانان امر کرد که آب بردارند و شبانه حرکت کنند. امام)ع(همانگونه که سوار بر مرکب بود، مختصری به خواب رفت. پس از بیداری کلمه ی انا لله و انا الیه راجعون( را تکرار می کرد.» علی اکبر جلو رفت و علت را جویا شد؛ حضرت فرمود: اسب سواری جلو من در خواب ظاهر شد و گفت: این قوم شبانگاه در حرکت است و مرگ به استقبالشان می آید.« علی اکبر گفت:»پدرم! ایا ما بر حق نیستیم؟« حضرت فرمود:» سوگند به خدا که ما بر حقّیم.«علی اکبر گفت:» پس ما را باکی از مرگ نیست.« امام فرمود:» خدا تو را جزای خیر دهد.«*حسین)ع( در این منزل به عبیدالله جعفی چنین فرمود:پس اگر ما را یاری نمی کنی خدای را بپرهیز از این که جزو کسانی باشی که با ما می جنگد. سوگند به خدا اگر کسی فریاد ما را بشنود و ما را یاری نکند، خدا او را در آتش می افکند..
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (ع)