خیلی سخت است اینکه در هیاهوی زندگیمیان هزاران آدمی که می

خیلی سخت است اینکه در هیاهوی زندگی،میان هزاران آدمی که میبینی شان،یک نفر را انتخاب کنی
یک نفر که برایت با همه متفاوت باشد
یک نفر که قلبت برایش تندتر بزند و عشقش سرپا نگهت دارد
یک نفر که تا قبل از اینکه چشمت به چشمش بیفتد،برایت غریبه باشد،اما همین تلاقی ساده ی نگاهتان،همان غریبه را تبدیل کند به آرام جانت
جوری که دیگر بدت نیاید که ته مانده ی نوشیدنی اش را با ولع سر بکشی واو را ببوسی!
پیدا کردن یک غریبه که برایت آشناترین شود،سخت است،خیلی سخت!
و حالا من گمان میکنم،برای تو آنقدر سخت بود،که بعد از پیدا کردنم،دیگر توانی برای ماندنت باقی نگذاشته بود!
انگار فقط آمده بودی که بگویی من پیدایت کردم،برایم با همه فرق میکنی!
آمده بودی ثابت کنی که دیگر میتوانی ته مانده ی نوشیدنی های یک غریب آشنا را سربکشی،میتوانی ببوسی و در آغوشش بکشی!
آمده بودی نشانم دهی،که نیمه ی دیگرم تویی،خواستی بفهمانی ام که بعد از تو دیگر با هیچ آدمی کامل نمیشوم!
اما انگار پیدا کردنم آنقدر خسته ات کرد که دیگر رمقی برای کنارم بودنت نگذاشت!
کار ساده ای که نیست،پیدا کردن نیمه ی دیگرت،در میان هزاران نیمه ی یک شهر!
من میفهممت خوب من!خستگی ات را درک میکنم!
خسته نباشی آرام جانم!