درد و غم زد بر درخت جان شکوفهای عزیز فاطمه میا به کوفه

درد و غم زد بر درخت جان شکوفه/ای عزیز فاطمه میا به کوفه

کوفه و ظلم و جنایت/اهل بیت و رنج و غربت/وامصیبت وامصیبت

ذکر لب خونینم،که با ناله همراه است/السّلام ُ علیکَ یا ابا عبدالله است

پسرعمو پسرعمو کوفه میا یا حسین...

از جفاشان میشوی پرپر چو لاله/از غم تو خونجگر گردد سه ساله

گرمیایی یبن حیدر/گویمت با دیده ی تر/اهل بیتت را نیاور

دیگر از زندگانی،دل می بُرَد رقیه/از دست بی حیایی،سیلی خورد رقیه

پسرعمو پسرعمو کوفه میا یا حسین...

از سر ِ دار چشم جانم را گُشایم/نوحه خوان ِ روضه های کربلایم

اشک غم جاری ز دیده/زینب قامت خمیده/یک سر ِ از تن بریده

رسَد بر پیکر تو،هجوم ِ سر نیزه ها/از کوفه بینم رفته،سر ِ تو بر نیزه ها

پسرعمو پسرعمو کوفه میا یا حسین...