گاهی فقط گوشِ شنوایِ هم باشیم...

گاهی فقط گوشِ شنوایِ هم باشیم...
باور کنید همه ی مشکلاتِ جهان، معطلِ نصیحت هایِ من و شما نیست ...
بعضی سوال ها، جواب نمی خواهند ، و بعضی اشک ها بدونِ مقصر می ریزند !
آدم ها گاهی دلشان می گیرد ؛ نه اینکه حتما مشکلِ بزرگی داشته باشند ، نه اینکه حتما جنایتی در کار باشد ...
آدم ها از شنیده نشدن ها ، دلشان می گیرد ...
باورت که کردند، پناه می آورند، دردِ دل می کنند و از زمین و زمان گله دارند!
بغض می کنند، اشک می ریزند، حرف می زنند، آرام می شوند ...
می روند و سکانسِ بودنشان را با انگیزه ی بیشتری ادامه می دهند
به همین سادگی ...
بیایید نظر ندهیم، سرزنش نکنیم ، دنبالِ مجرم نباشیم، و ژستِ آدم هایِ فهمیده و کامل را به خود نگیریم!
فقط "گوش" باشیم، گوشی شنوا برایِ حرف هایِ مانده در گلویِ یخ زده شان ...
خوب کردنِ حالِ دیگران ، فقط کمی "درک" می خواهد ...
آدم ها آنقدرها هم سخت و پیچیده نیستند!
گاهی تمامِ مشکلاتشان، با یک شنیدنِ ساده حل می شود
و دنیایِ خسته شان؛ جایِ زیباتری می شود، برایِ زیستن ...