زمان بهرام گور

زمان بهرام گور

بهرام زمام امور را به بزرگان دولت واگذار کرده و چندان در امور کشور دخالت نمی‌کرد. در میان صاحبان مراتب آن زمان که از حیث قدرت و نفوذ رتبهٔ نخست را داشت، مهرنرسی بود.

مؤرخان عرب و ایرانی مهرنرسی را مردی هوشمند و دانا و صاحب تدبیر شمرده‌اند ولی مؤلفین عیسوی به جهت توجهی که این وزیر به دیانت زرتشتی داشت، نسبت به او کینه ورزیده و او را خائن و دو رو و بی رحم خوانده‌اند. تعصب و غیرت او نسبت به دین زرتشتی نه فقط در مورد خصومت با سایر ادیان ظاهر می‌شد بلکه در مورد زراعت و آبادی که موضوع احکام زرتشتی است، نیز بسیار کوشا بود. در املاک وسیعی که در نواحی اردشیر خوره و شاپور فارس داشت، قصور متعدد بنا کرد و آتشگاهی ساخت که بنام مهرنارسیان موسوم شد و در نزدیکی مولد خود آبروان در ناحیه اردشیرخوره، چهار قریه با آتشکده بنا نمود. یکی برای خود و سه دیگر را برای هر یک از سه پسرش تخصیص داد. بعلاوه بموجب روایت طبری سه باغ یکی از نخل و دیگری از زیتون و دیگری از سرو نشانید و از هر نوع دوازده هزار درخت کاشت. ضمناً طبری می‌گوید که همه این قریه‌ها و باغها و آتشگاهها، امروز نیز در دست جانشینان او است و از قراریکه گویند در این ایام در خرم و آبادان است.

مهر نرسه آتشکده‌ها و ابنیه‌های بسیاری بنا نمود. کاخ سروستان، در کنار راه کاروانیشیراز که هنوز ویرانه‌های آن بر جا مانده‌است و از نظر فن معماری، بسیار ارزشمند محسوب می‌شود، احتمال داده می‌شود که یکی از ابنیه‌های مهرنرسی باشد.