بمان

بمان!
در عشقی که متولد کرده‌ای؛
میان آغوش یک زن
یا قلبی که در آن هنوز خون
نفس می کشد.
زن
عشق را در تک تک سلول های بدنش
حس می کند و
با او زندگی خواهد کرد و در آخر
همراه او خواهد مُرد.
عشق در وجود یک زن همانند یک جنین می‌ماند،
با رفتن او سقط خواهد شد و
غم رفتن‌اش همیشه در وجودش
رخنه خواهد کرد.
اگر پای ماندن داری
یک زن را به عشق حقیقی دعوت کن و
اگر اینگونه نیست،
قاتل او خواهی بود.