اخلاق، يكی از عناصر مهم شخصيت انسان است، و كاشف كيفيت ذات

اخلاق، يكی از عناصر مهم شخصيت انسان است، و كاشف كيفيت ذات، و درون اوست. امام رضا (ع) به اخلاق عالی و ممتاز، آراسته بودند، و بدين سبب دوستی عام و خاص را، به خود جلب كردند،
همچنين انسانيت آن حضرت، يگانه و بی‌مانند بود، و در حقيقت تجلی روح نبوت، و مصداق رسالتی بود كه خود آن حضرت، يكی از نگهبانان و امانت‌داران و وارثان اسرار آن به شمار می‌رفت.

از ابراهيم بن عباس صولی نقل شده، كه گفته است:
من ابوالحسن الرضا عليه السلام را هرگز نديدم در سخن گفتن، با كسی درشتی كنند.
من ابوالحسن الرضا عليه السلام را هرگز نديدم سخن كسی را پيش از فراغ از آن، قطع كند.
هرگز درخواست كسی را ،كه قادر به انجام دادن آن بود، رد نفرمودند.
هرگز پاهای خود را، جلو همنشين، دراز نمی‌كردند.
هرگز در برابر همنشين تكيه نمی‌كردند.
هرگز او را نديدم،كه غلامان و بردگان خود را بد گويند.
هرگز او را نديدم، كه آب دهان بيندازند.
هرگز او را نديدم، كه قهقهه بزند، بلكه خنده‌اش تبسم بود.
تا آنجاكه می‌گويد: هر كه بگويد در فضليت، كسی را مانند او ديده، از او باور نكنيد



#امام_رضا_علیه_السلام
#علی_ابن_موسی_الرضا
#شهادت #مشهد
#شهادت_امام_رضا
#استوری