اکیپ اوردوز

{اکیپ اوردوز}
راستش هربار که از دردام گفتم ...
خیلیا گوش دادن و لذت بردن ...
راستش این روزا دردای من ،
بغضای من ، خیلی شنیدنیه ...
خیلیا دوسش دارن...
هر کی منو دید گفت عاشقی ؟
گفتم نه ...
گفت کسیو دوست داری ؟
گفتم نه...
گفت کسی هست ؟
گفتم نه...
واسه هیچ کی سوال نشد...
چرا نه ...
حالا چرا نه ...
اومدم عاشق بشم ...
نشد ...
چون حسی نبود ...
خیلیا گفتن دوست دارم ...
ولی به دوست دارم های امروز اعتمادی نبود ...
به قول خلسه ...
عاشقتم تا تموم شه کارم ...
بعد از این دیگه خدافظ ...
نمیبینی منو دیگه دوباره ...
عشقای امروز دقیقا این شکلیه ...
ب جایی رسیدم که دیگه ...
هیچ کسی رو نمیخوام ...
ب جایی رسیدم ک برمیگردم ...
پشتمو نگا میکنم جز دشمن
هیچ کسو نمیبینم ...
نه رفیق هست ...
نه چیزی ...
تا حالا این حرفا رو نزده بودم ...
تنهام ...
خیلی تنهام ...
تنهام میمونم ...
از تنهاییم خیلی راضیم ...
چون به این اعتقاد دارم که ...
احمق ترین فرد کسیه که جرئت میکنه میون این " آدم " ها عاشق بشه ...
اگه به نظرت ...
مغرورم ... تخسم ... سنگدلم ...
همش به خودم مربوطه ...
من برا خودم زندگی می کنم ...
و اعتقاد دارم ...
هَمیشهـ نَبایَد اون کسیــ باشی که بَقیـه میخوان!