بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
حالا اگر کسی در لحظه‌ای به علل گوناگونی دچار اختلالات شد، عصبی شد، ناراحت و مغموم شد، احساس ناامیدی کرد، مرگش را خواست و مُرد و بلافاصله پس از انتقال به برزخ، فهمید چه خطای بزرگی کرده و ای کاش می توانست برگردد، چه شود؟! - یا اگر کسی هیچ وقت نخواست که بمیرد، چه شود؟!
از یک سو، آنان که به توحید و معاد معرفت و ایمان ندارند و به همین حیات دنیا راضی‌اند، و برخورداری از اندکی متاع دنیا خوشحالشان می‌کند، هرگز دوست ندارند که بمیرند؛ از سویی دیگر ناامیدان از رحمت الهی، آرزوی مرگ می‌کنند! و از سویی دیگر، مشتاقان لقاء الله، آرزوی پایان سفر و رسیدن به محبوب را دارند.
حال چه شود؟ هر کی هر کی شود؟! پس نباید از خداوند سبحان، انتظار کاری غیر علیمانه، غیر حکیمانه، بی هدف، بازی، شوخی و عدم ربوبیّت داشت!
بدیهی است که نه زندگی در دنیا ابدی است و هر حرکتی مقصدی دارد که به آن منتهی می‌شود و باید قیامت و نتیجۀ مواضع و اعمال برسد تا عدالت محقق گردد؛ و نه مرگ، بازی و شوخی است!
خداوند متعال می‌فرماید: انسان‌های کافر یا مجرم، به محض این که می میرند و با انتقال به عالم دیگر، با حقایق عالم هستی که از پیش به آنها خبر داده شده بود، اما باور نکردند مواجه می‌شوند و از جایگاه و نتایج اعمال خود مطلع می‌گردند، اولین درخواست‌شان بازگشت برای جبران است که البته هرگز از آنها پذیرفته نمی‌شود:
حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ - آنها هم چنان به راه غلط خود ادامه مى‌دهند تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرارسد، مى گويد: پروردگار من! مرا بازگردانيد.(99)
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ - شايد در آنچه ترك كردم و كوتاهى نمودم عمل صالحى انجام دهم! ولى به او مى گويند: چنين نيست! اين سخنى است كه او به زبان مى گويد اولاً باز نمی‌گردد و ثانیاً اگر بازگردد نیز كارش همچون گذشته است! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند!(100)(سوره مؤمنون آیه 99 و 100)
الف) - مرگ :
یک مسئله این است که حقیقت مرگ را نفهمیده‌اند و گمان می‌کنند که مرگ یعنی آدمی نفس آخر را بکشد و برای همیشه از این دنیا رخت بربندد! اما چنین نیست، بلکه ما در هر لحظه می میریم! پنج سال پیش، یک سال پیش، یک روز پیش، یک ساعت و یک لحظۀ پیش ما کجاست و چه شد؟! دیگر تمام شد و بازگشتی هم به آن دوران نیست.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
حالا اگر کسی در لحظه‌ای به علل گوناگونی دچار اختلالات شد، عصبی شد، ناراحت و مغموم شد، احساس ناامیدی کرد، مرگش را خواست و مُرد و بلافاصله پس از انتقال به برزخ، فهمید چه خطای بزرگی کرده و ای کاش می توانست برگردد، چه شود؟! - یا اگر کسی هیچ وقت نخواست که بمیرد، چه شود؟!
از یک سو، آنان که به توحید و معاد معرفت و ایمان ندارند و به همین حیات دنیا راضی‌اند، و برخورداری از اندکی متاع دنیا خوشحالشان می‌کند، هرگز دوست ندارند که بمیرند؛ از سویی دیگر ناامیدان از رحمت الهی، آرزوی مرگ می‌کنند! و از سویی دیگر، مشتاقان لقاء الله، آرزوی پایان سفر و رسیدن به محبوب را دارند.
حال چه شود؟ هر کی هر کی شود؟! پس نباید از خداوند سبحان، انتظار کاری غیر علیمانه، غیر حکیمانه، بی هدف، بازی، شوخی و عدم ربوبیّت داشت!
بدیهی است که نه زندگی در دنیا ابدی است و هر حرکتی مقصدی دارد که به آن منتهی می‌شود و باید قیامت و نتیجۀ مواضع و اعمال برسد تا عدالت محقق گردد؛ و نه مرگ، بازی و شوخی است!
خداوند متعال می‌فرماید: انسان‌های کافر یا مجرم، به محض این که می میرند و با انتقال به عالم دیگر، با حقایق عالم هستی که از پیش به آنها خبر داده شده بود، اما باور نکردند مواجه می‌شوند و از جایگاه و نتایج اعمال خود مطلع می‌گردند، اولین درخواست‌شان بازگشت برای جبران است که البته هرگز از آنها پذیرفته نمی‌شود:
حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ - آنها هم چنان به راه غلط خود ادامه مى‌دهند تا زمانى كه مرگ يكى از آنان فرارسد، مى گويد: پروردگار من! مرا بازگردانيد.(99)
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ - شايد در آنچه ترك كردم و كوتاهى نمودم عمل صالحى انجام دهم! ولى به او مى گويند: چنين نيست! اين سخنى است كه او به زبان مى گويد اولاً باز نمی‌گردد و ثانیاً اگر بازگردد نیز كارش همچون گذشته است! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى كه برانگيخته شوند!(100)(سوره مؤمنون آیه 99 و 100)
الف) - مرگ :
یک مسئله این است که حقیقت مرگ را نفهمیده‌اند و گمان می‌کنند که مرگ یعنی آدمی نفس آخر را بکشد و برای همیشه از این دنیا رخت بربندد! اما چنین نیست، بلکه ما در هر لحظه می میریم! پنج سال پیش، یک سال پیش، یک روز پیش، یک ساعت و یک لحظۀ پیش ما کجاست و چه شد؟! دیگر تمام شد و بازگشتی هم به آن دوران نیست.(ادامه دارد...)
۵۱۲
۰۱ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.