مدار خلق به فکر محال می گذرد

ز ساز جسم هزار انفعال می‌گذرد
چو رشحه‌ای‌ که ز ظرف سفال می‌گذرد

دمیدن همه ز بن خاکدان گل خواری‌ست
بهار آبله‌ها پایمال می‌گذرد

غبار شیشه‌ی ساعت به وهم می‌کوبد
بهوش باش که این ماه و سال می‌گذرد

تلاش نقص و کمال جهان گروتازی‌ست
هلالش از #مه و ماه از هلال می‌گذرد

به هر که می‌نگرم طالب دوام بقاست
مدار خلق به فکر محال می‌گذرد

دلی ‌که صاف شود از غبار وهم‌ کجاست
ز هر یک آینه چندین مثال می‌گذرد

طلب چه سِحر کند تا به کوی یار رسم
نفس هم از لب ما سینه مال می‌گذرد

شبم به صفحه نگاهش زد آتشی که هنوز
شرر به چشمک ناز غزال می‌گذرد

تلاش ناله‌ی جانکاه تا کی ای بلبل
زمان عافیتت زبر بال می‌گذرد

دو روزه فرصت وهمی‌ که زندگی نام است
گر از هوس ‌گذری بی‌ملال می‌گذرد

غبار قافله‌ی دوش بوده است امروز
وصال رفته و اکنون خیال می‌گذرد

و حق ادای رموز از قلم طلب بیدل
که حرف دل به زبان‌های لال می‌گذرد

#بیدل_دهلوی