در بازی زندگی

در بازی زندگی.....

یاد میگیری:

اعتماد به حرف های قشنگ

بدون پشتوانه ...
مثل آویختن به
طنابی پوسیدست..‌
یاد میگیری:
نزدیکترین ها به تو ...
گاهی میتوانند
دورترین ها باشند...
یاد میگیری:
آنقدر از خودت
برای روز مبادا
پس انداز داشته باشی...
تا بتوانی یک روزی
تمام خودت رو
بغل کنی و بروی ...
و در جایی که شنیده
و فهمیده نشوی نمانی....
یاد میگیری :
دیوار خوب است...
سایه درخت مطلوب است...
اما هیچ تکیه گاهی
ابدی نیست....