المام المهدی علیه السلام فی قوله تعالی

الإمام المهدیّ  علیه  السلام     ـ فی قَولِهِ تَعالی :   «فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی » طه : 12. 
  : إنَّ موسی ناجی رَبَّهُ بِالوادِ المُقَدَّسِ ، فَقالَ : «یا رَبِّ ، إنّی قَد أخلَصتُ لَکَ المَحَبَّةَ مِنّی ، وغَسَلتُ قَلبی عَمَّن سِواکَ» وکانَ شَدیدَ الحُبِّ لِأَهلِهِ . فَقالَ اللّه ُ تَعالی :    «إخْلَعْ نَعْلَیْکَ»  أی : اِنزَع حُبَّ أهلِکَ مِن قَلبِکَ إن کانَت مَحَبَّتُکَ لی خالِصَةً وقَلبُکَ مِنَ المَیلِ إلی مَن سِوایَ مَغسولاً . 
  کمال الدین: 460/21، الاحتجاج: 2/528/341 کلاهما عن سعد بن عبداللّه  القمّی، بحار الأنوار : 13/65/4 . 
  امام مهدی  علیه  السلام     ـ درباره گفته خدای متعال که    «کفشت را بیرون آر ، که تو در سرزمین مقدسِ «طُوی» هستی»
موسی در وادی مقدّس با پروردگارش مناجات کرد و گفت : پروردگارا ! محبّتم را برای تو خالص ساخته ام و قلبم را از غیر تو شسته ام» ، در حالی که ایشان ، بسیار خانواده اش را دوست می داشت. پس از آن ، خداوند متعال فرمود : «کفشت را در آور» ؛ یعنی اگر محبّتت برای من خالص و قلبت از گرایش به غیر من پاک است ، محبّت به خانواده ات را از قلبت برکَن .