Aug 7, 2021
رسانه های دشمن بهش گفته بودن...
که فارس های میخوان به بهانه سیل اعراب جنوب رو از خونه شون بیرون بکشن و زمینهاشون رو بگیرن. و پیرمرد حاضر نبود بیاد بیرون. بعد کلی اصرار و التماس بچه های داوطلب و وقتی گاوش رو سوار قایق کردن، بالاخره رضایت داد.
پیارسال تو سفرم به جنوب ازین خاطره ها کم نشنیدم. بعضی رو هم به چشم دیدم. مثل وقتی که بعد نیم ساعت زیر آفتاب، با قایق رسیدیم به یه روستای محصور تو آب و بسته ای لوازم بهداشتی دادیم دست یه خانم. و مردش با عصبانیت گرفت و پرت کرد توی آب.
اونجا همه کار ملاحظه داشت. از تخلیه مردم سیل زده تا پخش شبانه ارزاق. هر جا برای کمک میرفتی، رسانه های دشمن خیلی زودتر رسیده بودن و سمپاشی کرده بودن. ولی جای شکایت نبود. بود؟
مگه اون رسانه ها پول نمیگیرن که عرب و فارس رو بجون هم بیندازن؟ مگه نه اینکه پیام رسانه بسته به منافع منبع مالیشه و منفعت دشمن تو تجزیه یه کشور قدرتمنده به چندین تیکه بی دفاع؟ پس چه شکایتی میشه ازین سربازان رسانه ای داشت؟ خب بدبخت ها دارن کارشون رو انجام میدن! سوال این نیست که چرا رسانه های دشمن اینجان. سوال اینه که این همه وقت ما کجا بودیم؟!
راستش دشمن و رسانه هاش خیلی نگرانم نمیکنن. بیش از چهل ساله نتونستن غلط خاصی بکنن. تو این مدت هم الحمدلله حرکات خوبی دیدم از گروههای مختلف و هم خوندم از پیگیری های قضایی بعضی مقامات مسول این فاجعه. اما نگرانی من اینه که وقتی عمله های خارجی و داخلی دشمن بارشون رو بستن و رفتن دنبال بهانه دیگه واسه آشوب و تجزیه، امثال من هم فراموش کنیم که مشکل این مردم هنوز حل نشده که پوشش خبری ما تموم بشه!
من بلد نیستم چیکار میشه کرد. اون چند تا مقاله و ویدیو توضیحی هم که دیدم حتی واسه اظهار نظر راجع به بی آبی و سیل و... کافی نیست. دانش من اما تو رسانه است.
میدونم که ما خبرنگارها میتونیم مردم رو از نیازهای هر جای ایران با خبر کنیم و مطالبه ایجاد کنیم. چیزی که شاید امثال من بتونیم باهاش خدمت کنیم پوشش خبری وسیع و طولانی مدته از محرومیت. که دونه دونه مشکلات شهرها و روستاها و حومه ها و حاشیه ها رو پخش و پیگیری کنیم. تا ان شاءالله کم کم از پوشش محرومیت برسیم به اخبار سازندگی.
اینکه رسانه های دشمن حمله میکنن جای شکر داره نه شکایت. چون اونها وقتی خفه میشن که ملت ها مستعمره بشن و تو روز روشن از نفت گرفته تا ناموسشون به حراج بره.
فعلا هر چی مشکله از کم کاری ماست. از مدیران شهری گرفته تا من و برو بچه های خوب رسانه ملی.
#اخبار_سازندگی
#خوزستان_قلب_ایران
و یه خداقوت به همه عزیزانی که کارشون درست بوده و هست
که فارس های میخوان به بهانه سیل اعراب جنوب رو از خونه شون بیرون بکشن و زمینهاشون رو بگیرن. و پیرمرد حاضر نبود بیاد بیرون. بعد کلی اصرار و التماس بچه های داوطلب و وقتی گاوش رو سوار قایق کردن، بالاخره رضایت داد.
پیارسال تو سفرم به جنوب ازین خاطره ها کم نشنیدم. بعضی رو هم به چشم دیدم. مثل وقتی که بعد نیم ساعت زیر آفتاب، با قایق رسیدیم به یه روستای محصور تو آب و بسته ای لوازم بهداشتی دادیم دست یه خانم. و مردش با عصبانیت گرفت و پرت کرد توی آب.
اونجا همه کار ملاحظه داشت. از تخلیه مردم سیل زده تا پخش شبانه ارزاق. هر جا برای کمک میرفتی، رسانه های دشمن خیلی زودتر رسیده بودن و سمپاشی کرده بودن. ولی جای شکایت نبود. بود؟
مگه اون رسانه ها پول نمیگیرن که عرب و فارس رو بجون هم بیندازن؟ مگه نه اینکه پیام رسانه بسته به منافع منبع مالیشه و منفعت دشمن تو تجزیه یه کشور قدرتمنده به چندین تیکه بی دفاع؟ پس چه شکایتی میشه ازین سربازان رسانه ای داشت؟ خب بدبخت ها دارن کارشون رو انجام میدن! سوال این نیست که چرا رسانه های دشمن اینجان. سوال اینه که این همه وقت ما کجا بودیم؟!
راستش دشمن و رسانه هاش خیلی نگرانم نمیکنن. بیش از چهل ساله نتونستن غلط خاصی بکنن. تو این مدت هم الحمدلله حرکات خوبی دیدم از گروههای مختلف و هم خوندم از پیگیری های قضایی بعضی مقامات مسول این فاجعه. اما نگرانی من اینه که وقتی عمله های خارجی و داخلی دشمن بارشون رو بستن و رفتن دنبال بهانه دیگه واسه آشوب و تجزیه، امثال من هم فراموش کنیم که مشکل این مردم هنوز حل نشده که پوشش خبری ما تموم بشه!
من بلد نیستم چیکار میشه کرد. اون چند تا مقاله و ویدیو توضیحی هم که دیدم حتی واسه اظهار نظر راجع به بی آبی و سیل و... کافی نیست. دانش من اما تو رسانه است.
میدونم که ما خبرنگارها میتونیم مردم رو از نیازهای هر جای ایران با خبر کنیم و مطالبه ایجاد کنیم. چیزی که شاید امثال من بتونیم باهاش خدمت کنیم پوشش خبری وسیع و طولانی مدته از محرومیت. که دونه دونه مشکلات شهرها و روستاها و حومه ها و حاشیه ها رو پخش و پیگیری کنیم. تا ان شاءالله کم کم از پوشش محرومیت برسیم به اخبار سازندگی.
اینکه رسانه های دشمن حمله میکنن جای شکر داره نه شکایت. چون اونها وقتی خفه میشن که ملت ها مستعمره بشن و تو روز روشن از نفت گرفته تا ناموسشون به حراج بره.
فعلا هر چی مشکله از کم کاری ماست. از مدیران شهری گرفته تا من و برو بچه های خوب رسانه ملی.
#اخبار_سازندگی
#خوزستان_قلب_ایران
و یه خداقوت به همه عزیزانی که کارشون درست بوده و هست
۳۳.۷k
۲۸ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.