گاهی وقتها از آدمها خسته می شوی

گاهی وقتها از آدمها خسته می شوی...
گاهی دلت، یک دلِ سیر"تنهایی" می خواهد...
آدمهایی که یادشان حالت را خوب می کرد؛
گاهی حالت را که هیچ ، قلبت را خراب می کنند...
امروز دلتنگشان می شوی و شاید سالها بعد...می شوند خاطره ای کمرنگ از روزهای سادگیت...
زیاد جدی نگیر...
مهربانیِ بعضی آدمها، انگار " تاریخ انقضا"دارد...زمانش که بگذرد حتی لطفشان مسمومت می کند...
"خوبی" ،نقابشان است برای جشن مهربانی دلت؛
قلبشان فستیوال رنگهاست...
...و چه سخت است...تیر باران لحظات قشنگ باهم بودن که اگر اعدامشان نکنی ،"حماقتِ" مرورش چنگ می اندازد به گلویت و...چه دردی دارد" دردِ مصلحت طلبیِ آدمها"...
بعضی آدمها، خاکستری می کنند روزهای طلایی عمرت را؛
انگار غُبارند که می نشینند، هستند وپاک نمی شوند...
هرچه برمیگردند...نیاز است و مصلحت دوباره ...وتنفس را سخت می کند "هوای"بودنشان به بهانه ی داشتن "هوایت"
بعضی آدمها عجیب" سنگینند "برای "سبُک" نفس کشیدن ...