ناشناس...

این پیام ناشناس از شما عزیزی که نوشتی...
در جوابش میتونم اندازه درک و شعور و تجربه‌ی خودم از زندگی اینو بگم خدمت شما:

از بچگی شنیدیم که دنیا دارِ مکافاتِ...
(همون کارما)
هرکسی هم شخصیت بخصوص خودشو داره...
نظر من راجع به خودم اینه که اگه قراره من اذیت بشم و خرد بشم و پایمال بشم، اشکال نداره...
اگه آبرویی هست، خدا داده
و اگه نباشه، بازم خدا صلاح دونسته برای منه بنده‌ی ناچیزش...
از وقتی فهمیدم که حق الناس چیه، هیچوقت نذاشتم توپ کسی توی زمین من باشه
از خودم گذشتم( مالی، جانی، حیثیتی) تا حق بقیه ضایع نشه ( همون حق الناس)
از بچگی مادر بزرگ خدا بیامرزم یه چیزی می‌گفت بهمون:
بچه! مال مردمو هرچی که هست، چشمتو بهش ندوز...
(که می‌تونه پول، آبرو یا هر امتیازی از یه آدم باشه)
اگه اونو بیاری توی زندگیت، روزگار از خجالتت در میاد...
اگه با خودتم کاری نداشته باشه، خانوادت و نسل های بعد تو تاوان کارای اشتباه تورو میدن...
امید به اینکه تمامِ اشتباهاتِ منه مهدی، یقه‌ی خودمو بگیره نه کسایی که گناهی ندارن
من اگه دوس دارم همه رو راضی نگه دارم، مقصودم اینه که قلبی از من نشکنه و دلی از من آزرده نباشه...
مهم نیست اگه گاهی فحش میخورم با انتقادی میبینم، مهم اینه که تلاش میکنم تا در حد توانم کمک کنم تا حتی با فحش دادن و توهین به من، حال یه آدم خوب بشه، بنده‌ی حقیر به این هم راضی ام از بعضی دوستان که بهم لطف دارن...🙌🙂

ان‌شاءالله که منظورم و حق مطلبو تونسته باشم ادا کنم🙌
به امید موفقیت تک تک شماها برادرا و خواهرای من که هرکدومتون قد یه دنیا ارزش و مرتبه دارید❤️🙌💎

بنده‌ی هیچِ خدا، مهدی رحمتی🙏🌹