مرغها در شرایطی فراتر از مکررات غریزی،

مرغها در شرایطی فراتر از مکررات غریزی،
جوجه‌هایشان را با قُدقُد و مراقبت دست‌نیافتنی
به دانه‌چینی می‌برند.
پنداری همه‌ی جوجه‌های وجود ما
زیر امنیت قُدقُد مادرانه‌ی عشق دانه می‌چینند.
اما همین عشق و لااقل یکی از قویترین
شاخه‌های همین عشق،
در تحلیل علمی حضور انسان به
دروغی فریبا تبدیل می‌شود
و ما را مجبور می‌کند تا در حیاط به‌دنبال
چیزی بگردیم که در جیب کُتمان سنگینی می‌کند.
البته این تصور به‌ظاهر مبتذل
از کلمه‌ی طلایی عشق هیچ منافاتی با
کهکشان ارزش‌های آن ندارد!

✍ #حسین_پناهی
📚 #جهان_زیرسیگاری_من_است