از دیشب باز خودمو قرنطینه کردم. با این میشه بار صدم

از دیشب باز خودمو قرنطینه کردم. با این میشه بار صدم
واقعنی خسته شدم دیگه! این همه استرس این همه حال بدی
..هر دفه تن آدم میلرزه
دوساله کارمون همین شده .. هر دفه هم تصمیم میگیرم سفت و سخت‌تر رعایت کنم
ولی تا کی! اصن میرسه روزی ک تموم شه؟

یه آهنگی هست میخونه: خدایا مگه قهری! مگه قهری! مگه قهری!؟
راستکی قهره باهامون😕
آخه این همه هم مرگ و میر میشه در روز؟؟؟
رسما ولمون کرده

خواهرم میگف بیست روز پیش بابای یکی از شاگردام اومده بود شهریه رو پرداخت کنه.
میگف چقد حرف زدیم اون روز، انقدم سالم و قبراق بود ک نگو! گفت ماه بعدم میام ببینمتون دوباره
امروز دخترش امتحان داشت ولی نتونست بده
چون باباش فوت کرد از کرونا ..‌‌...

درد داره خیلیم داره
کم نشنیدیم از این داستانا
انقددددد حرف هست برا گفتن، ولی از گفتن هم خسته‌ایم

خیلی ناراحتم؛ دلم میسوزه برا مردم کشورم..‌‌...
و نمیتونم کاری بکنم

بخاطر خدا، بیشتر مواظب خودمون باشیم
بازم ماسک بزنیم بازم فاصله اجتماعی رو حفظ کنیم
یه مدت باز خونه موندن رو به تفریح و گردش ترجیح بدیم
بخدا جای دوری نمیره ..!
امید دارم بزودی یه گشایشی میشه
یه رحمی هم به کادر درمان بکنیم❤

ببخشید اگه حالتون گرفته شد
دلم گرفته بود گفتم دردودل کنم
انرژی‌تون نیفته لطفا
با نیش باز برا زنده موندن و زندگی تون تلاش کنید❤

اینطوریام نیس خدا حواسش هست .