فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوّ

فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ﭘﺲ ﭼﻮﻥ ﺳﺨﺘﻲ ﻭ ﺁﺳﻴﺒﻰ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺮﺳﺪ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧَﺪ، ﺳﭙﺲ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮﺩ ﻧﻌﻤﺘﻲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﻄﺎ ﻛﻨﻴﻢ، ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: «[ﺍﻳﻦ] ﻧﻌﻤﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﻯ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻛﺎﺭﺩﺍﻧﻲ ﺧﻮﺩم ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ!» [ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ!] ﺑﻠﻜﻪ ﺁﻥ ﻧﻌﻤﺖ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻱ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺍﺳﺖ؛ ﻭﻟﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺮﺩم ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻨﺪ. (٤٩)
#قرآن_ سوره زمر آیه ۴۹