نب
۱. نبأ: ۱-۵
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ
درباره چه از یکدیگر میپرسند؟
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ
از خبر بزرگ.
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ
همان که ایشان در باره آن اختلاف دارند.
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ
چنین نیست؛ زود است که بدانند.
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ
باز چنین نیست؛ زود است که بدانند.
((( نکته ها )))
واژه «نبأ» به معنای خبرِ مهم و حتمی است که از آیات بعد فهمیده میشود مراد از آن خبر برپاشدن قیامت و رستاخیز است.
در روایات، حضرت علیعلیه السلام به عنوان یکی از مصادیقِ «نبأ عظیم» معرّفی شده است.(۱)
درباره معاد، کفار چند گروهند: «الذی هم فیه مختلفون» بعضی آنرا محال و برخی بعید دانسته و برخی تردید میورزند و برخی دیگر لجاجت میکنند.
سؤال، گاهی برای فهمیدن مطلب است که مورد تأیید و تأکید قرآن است، چنانکه میفرماید: «فسئلوا اهل الذکر»(۲) امّا گاهی سؤال، برای ایجاد تشکیک و تردید در ذهن دیگران است، آنهم در امور قطعی و حتمی مانند وقوع قیامت که قرآن در این آیات، آن را مورد مذمّت قرار میدهد.
____________________
۱) تفسیر نورالثقلین.
۲) نحل، ۴۳.
((( پیام ها )))
۱- شروع سخن با طرح سؤال، در تأثیر کلام مؤثّر است. «عمّ یتساءلون»
۲- تشکیک در قیامت، کار کافران است. «یتساءلون عن النبأ العظیم»
۳- اگر سوال طبیعی بود باید جواب داد: «یسئلونک ... قل» ولی اگر شیطنت بود. برخورد لازم است. «کلا سیعلمون»
۴- در برابر طعنه و کنایه به مقدّسات و باورهای قطعی، با قاطعیّت باید سخن گفت. «کلاّ»
۵ - در برابر تردید، باید حرف حق را تکرار کرد. «کلاّ سیعلمون...کلاّ سیعلمون»
۶- قیامت دورنیست. «سیعلمون» (حرف سین رمز نزدیک بودن است)
۷- قیامت، روز کشف حقائق است. «سیعلمون»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ
درباره چه از یکدیگر میپرسند؟
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ
از خبر بزرگ.
الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ
همان که ایشان در باره آن اختلاف دارند.
کَلَّا سَیَعْلَمُونَ
چنین نیست؛ زود است که بدانند.
ثُمَّ کَلَّا سَیَعْلَمُونَ
باز چنین نیست؛ زود است که بدانند.
((( نکته ها )))
واژه «نبأ» به معنای خبرِ مهم و حتمی است که از آیات بعد فهمیده میشود مراد از آن خبر برپاشدن قیامت و رستاخیز است.
در روایات، حضرت علیعلیه السلام به عنوان یکی از مصادیقِ «نبأ عظیم» معرّفی شده است.(۱)
درباره معاد، کفار چند گروهند: «الذی هم فیه مختلفون» بعضی آنرا محال و برخی بعید دانسته و برخی تردید میورزند و برخی دیگر لجاجت میکنند.
سؤال، گاهی برای فهمیدن مطلب است که مورد تأیید و تأکید قرآن است، چنانکه میفرماید: «فسئلوا اهل الذکر»(۲) امّا گاهی سؤال، برای ایجاد تشکیک و تردید در ذهن دیگران است، آنهم در امور قطعی و حتمی مانند وقوع قیامت که قرآن در این آیات، آن را مورد مذمّت قرار میدهد.
____________________
۱) تفسیر نورالثقلین.
۲) نحل، ۴۳.
((( پیام ها )))
۱- شروع سخن با طرح سؤال، در تأثیر کلام مؤثّر است. «عمّ یتساءلون»
۲- تشکیک در قیامت، کار کافران است. «یتساءلون عن النبأ العظیم»
۳- اگر سوال طبیعی بود باید جواب داد: «یسئلونک ... قل» ولی اگر شیطنت بود. برخورد لازم است. «کلا سیعلمون»
۴- در برابر طعنه و کنایه به مقدّسات و باورهای قطعی، با قاطعیّت باید سخن گفت. «کلاّ»
۵ - در برابر تردید، باید حرف حق را تکرار کرد. «کلاّ سیعلمون...کلاّ سیعلمون»
۶- قیامت دورنیست. «سیعلمون» (حرف سین رمز نزدیک بودن است)
۷- قیامت، روز کشف حقائق است. «سیعلمون»
- ۶۰۶
- ۱۵ شهریور ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط