بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت چهارم : باید انسان را در بیان و تعریف آفریدگارش بشناسیم :
انسان ناسپاس است .
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ -به درستی كه انسان دربرابرنعمت هاى پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل و نافرمان است.(6)
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ - و خودش نيز بر اين حالت و رفتارش گواه است.(7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ -و به راستى كه مال دوستی او، بسیار شدید است.(8)(سوره عادیات آیه 6 تا 8)
نفرمود:عده‌ای نسبت به پروردگار شان ناسپاس هستند، بلکه می‌ فرماید: انسان چنین است، البته همیشه استثناء نیز وجود دارد، همچون افراد مؤمن و شاکر؛ مثل این است که بگویند: انسان بی‌سواد است، مگر کسانی که تحصیل علم می‌ کنند؛ چنان که در آیات دیگری می‌ فرماید: فقط عدۀ کمی شکرگزار می‌باشند.
اما مهم، علت این ناشکری در برابر پروردگار و نعماتش می‌باشد؟! همانطور که در آیات بعدی بیان شده است، علت اصلی حبّ الدنیا می‌ باشد و همین شدت و همین شدت محبّت و وابستگی به متاع اندک دنیا، سبب می‌شود که مرگ و سپس قیامت را فراموش نماید؛ و همین فراموشی، سبب قدرنشناسی نعمات و بالتبع ناشکری او می‌ گردد.
او به حیات کوتاه و متاع فانی دنیا دلبسته و حیات ابدی و منطبق با نتایج مواضع و اعمالش را فراموش می‌کند!