تفسیر قرآن
پیامهای آیه 1 تا 8 سوره والعادیات
- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب هاى زير پاى جهادگران سوگند ياد مى كند. «و العاديات ضَبحا»
- مسلمانان بايد اسب سوار و چابك باشند. (در سوگند به نفس اسب، نوعى تشويق به اسب سوارى هدفدار است.) «و العاديات ضَبحا»
- اسبان در راه خدا مى دوند، ولى انسان در برابر خدا سرسختى مى كند. «والعاديات... انّ الانسان لربّه لكنود»
- در جهاد با دشمن، سرعت عمل يك ارزش است. «و العاديات ضَبحا»
- هنگام غفلت دشمن براى حمله استفاده كنيد. «فالمغيرات صُبحا»
- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فوسطن به جمعًا»
- ناسپاسى و مال دوستى انسان را در برابر جبهه حق قرار مى دهد. «و العاديات... انّ الانسان لربّه لكنود... لحبّ الخير لشديد»
- شهداى جبهه ها و امدادهاى الهى را فراموش نكنيد. «انّ الانسان لربّه لكنود»
- پيروزى و امنيّت انسان را مغرور مى كند، هشدار لازم است. «لربّه لكنود»
- وجدان انسان آگاه است؛ حتى در مواردى كه عذر و بهانه مى آورد خود مى داند كه چه كاره است. «و انّه على ذلك لشهيد»
- در فرهنگ اسلامى، ثروت و مال خير است. «انّه لحبّ الخير لشديد»
- علاقه به مال، امرى فطرى است، آنچه مذموم است علاقه افراطى است كه انسان از يك سو دست به هر نوع درآمدى مى زند و از سوى ديگر حقوق واجب الهى را نمى پردازد. «لشديد»
- معاد جسمانى است زيرا سخن از قبر است. «بعثر ما فى القبور» (در آيه اى ديگر مى فرمايد: «يبعث من فى القبور»(124))
- ياد قيامت، عامل هشدار به ناسپاسان و مال پرستان است. «أفلا يعلم اذا بعثر ما فى القبور»
- روز قيامت اسرار درونى كشف وحسابرسى خواهد شد. «حصّل ما فى الصّدور»
- خداوند بر افكار و اعمال ما آگاهى كامل دارد. («خبير» به معناى آگاهى از ظاهر و باطن است) «انّ ربّهم بهم... لخبير»
- خداوند در دنيا نيز به امور مردم آگاه است، امّا در قيامت، اين خبير بودن براى همه ظاهر مى شود. «يومئذ»
- چون خداوند خبير است، حسابرسى او نيز دقيق است. «يومئذ لخبير»
- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لربّه لكنود»
-----
124) حج، 7.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب هاى زير پاى جهادگران سوگند ياد مى كند. «و العاديات ضَبحا»
- مسلمانان بايد اسب سوار و چابك باشند. (در سوگند به نفس اسب، نوعى تشويق به اسب سوارى هدفدار است.) «و العاديات ضَبحا»
- اسبان در راه خدا مى دوند، ولى انسان در برابر خدا سرسختى مى كند. «والعاديات... انّ الانسان لربّه لكنود»
- در جهاد با دشمن، سرعت عمل يك ارزش است. «و العاديات ضَبحا»
- هنگام غفلت دشمن براى حمله استفاده كنيد. «فالمغيرات صُبحا»
- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فوسطن به جمعًا»
- ناسپاسى و مال دوستى انسان را در برابر جبهه حق قرار مى دهد. «و العاديات... انّ الانسان لربّه لكنود... لحبّ الخير لشديد»
- شهداى جبهه ها و امدادهاى الهى را فراموش نكنيد. «انّ الانسان لربّه لكنود»
- پيروزى و امنيّت انسان را مغرور مى كند، هشدار لازم است. «لربّه لكنود»
- وجدان انسان آگاه است؛ حتى در مواردى كه عذر و بهانه مى آورد خود مى داند كه چه كاره است. «و انّه على ذلك لشهيد»
- در فرهنگ اسلامى، ثروت و مال خير است. «انّه لحبّ الخير لشديد»
- علاقه به مال، امرى فطرى است، آنچه مذموم است علاقه افراطى است كه انسان از يك سو دست به هر نوع درآمدى مى زند و از سوى ديگر حقوق واجب الهى را نمى پردازد. «لشديد»
- معاد جسمانى است زيرا سخن از قبر است. «بعثر ما فى القبور» (در آيه اى ديگر مى فرمايد: «يبعث من فى القبور»(124))
- ياد قيامت، عامل هشدار به ناسپاسان و مال پرستان است. «أفلا يعلم اذا بعثر ما فى القبور»
- روز قيامت اسرار درونى كشف وحسابرسى خواهد شد. «حصّل ما فى الصّدور»
- خداوند بر افكار و اعمال ما آگاهى كامل دارد. («خبير» به معناى آگاهى از ظاهر و باطن است) «انّ ربّهم بهم... لخبير»
- خداوند در دنيا نيز به امور مردم آگاه است، امّا در قيامت، اين خبير بودن براى همه ظاهر مى شود. «يومئذ»
- چون خداوند خبير است، حسابرسى او نيز دقيق است. «يومئذ لخبير»
- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لربّه لكنود»
-----
124) حج، 7.
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۸۰۸
۰۶ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.