✨ زنده شدن پس از صد سال ✨
✨ زنده شدن پس از صد سال ✨
أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَی قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَی عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّیَ یُحْیِـی هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَی طَعَامِکَ وَشَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَی حِمَارِکَ وَلِنَجْعَلَکَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَی العِظَامِ کَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
قرآن کریم ، سوره بقره آیه 259
این آیه سرگذشت یکی از انبیاء پیشین را بیان می کند که از شواهد زنده بر مساله معاد و رستاخیز است.
در این آیه به سرگذشت کسی اشاره شده است که دربین سفر خود در حالی که بر مرکبی سوار بود و مقداری آشامیدنی و خوراک همراه داشت ازکنار یک آبادی عبور کرد که به شکل وحشتناکی در هم ریخته و ویران شده بود و اجساد و استخوانهای پوسیده ساکنان آن به چشم می خورد هنگامی که این منظره وحشتزا را دیدگفت :چگونه خداوند این مردگان را زنده می کند؟
( البته این سخن از روی انکار و تردید نبود، بلکه از روی تعجب بود زیرا قرائن نشان می دهد که او یکی از پیامبران بوده و در ذیل همین آیه خدا با او سخن گفته است و روایت نیز به این حقیقت اشاره کرده است.)
در این هنگام خداوند جان او را گرفت و یکصد سال بعد زنده کرد و از او پرسید چقدر دراین بیابان بوده ای؟ او که خیال می کرد مدت کمی در آنجا درنگ کرده، فوراً در جواب عرض کرد یک روز یا کمتر، به او خطاب شد که تو یکصد سال در اینجا بوده ای اکنون به غذا و آشامیدنی خود نظری بیفکن و ببین که در طول این مدت به فرمان خدا هیچگونه تغییری در آن پیدا نشده و به شکل صد سال قبل حفظ شده است ولی به مرکب سواری خود نگاه کن که بر عکس مواد غذایی ، از هم متلاشی و پراکنده شده است و مشمول قوانین عادی طبیعت گشته و مرگ آن را از هم متفرق ساخته است .
سپس به فرمان خداوند، الاغ پوسیده، دوباره زنده شد.
أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَی قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَی عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّیَ یُحْیِـی هَـَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَی طَعَامِکَ وَشَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَی حِمَارِکَ وَلِنَجْعَلَکَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَی العِظَامِ کَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
قرآن کریم ، سوره بقره آیه 259
این آیه سرگذشت یکی از انبیاء پیشین را بیان می کند که از شواهد زنده بر مساله معاد و رستاخیز است.
در این آیه به سرگذشت کسی اشاره شده است که دربین سفر خود در حالی که بر مرکبی سوار بود و مقداری آشامیدنی و خوراک همراه داشت ازکنار یک آبادی عبور کرد که به شکل وحشتناکی در هم ریخته و ویران شده بود و اجساد و استخوانهای پوسیده ساکنان آن به چشم می خورد هنگامی که این منظره وحشتزا را دیدگفت :چگونه خداوند این مردگان را زنده می کند؟
( البته این سخن از روی انکار و تردید نبود، بلکه از روی تعجب بود زیرا قرائن نشان می دهد که او یکی از پیامبران بوده و در ذیل همین آیه خدا با او سخن گفته است و روایت نیز به این حقیقت اشاره کرده است.)
در این هنگام خداوند جان او را گرفت و یکصد سال بعد زنده کرد و از او پرسید چقدر دراین بیابان بوده ای؟ او که خیال می کرد مدت کمی در آنجا درنگ کرده، فوراً در جواب عرض کرد یک روز یا کمتر، به او خطاب شد که تو یکصد سال در اینجا بوده ای اکنون به غذا و آشامیدنی خود نظری بیفکن و ببین که در طول این مدت به فرمان خدا هیچگونه تغییری در آن پیدا نشده و به شکل صد سال قبل حفظ شده است ولی به مرکب سواری خود نگاه کن که بر عکس مواد غذایی ، از هم متلاشی و پراکنده شده است و مشمول قوانین عادی طبیعت گشته و مرگ آن را از هم متفرق ساخته است .
سپس به فرمان خداوند، الاغ پوسیده، دوباره زنده شد.
۴۵۳
۰۹ آبان ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.