بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
تمامی دوستان گرامی، به نکات زیر توجه نمایند که بسیار مهم می‌باشند:
الف) - برخی اصلاً نمی‌دانند که فحش یعنی چه؟ لذا هر کلمه تند و یا نا خوشایندی را فحش قلمداد می‌کنند! مثل آن که پرسیده بود: چرا خداوند در قرآن کریم فحش داده و عده‌ای را کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ - حیوان بلکه پست‌تر خوانده است؟! خب او، هم خدا را نمی‌شناسد و هم انسان را نمی شناسد و هم فحش را نمی‌شناسد. او نمی‌داند که آدمی رشد نباتی - حیوانی و انسانی دارد و بسیاری در یکی از این سطوح متوقف می‌مانند؛ پس کسی که به رشد حیوانی رسید، اما به رشد انسانی نرسید، همان حیوان است، بلکه پست‌تر، چون اولاً عقل و قلب دارد، و ثانیاً آدمی در صفاتش حد و مرزی ندارد.
یا مثل کسانی که می‌گویند: چرا در زیارت عاشورا و سایر زیارات و دعاها، فحش داده‌اند و لعن کرده‌اند؟! خب، او نمی‌داند که لعن فحش نیست، بلکه اعلام مواضعی است در دور دانستن از رحمت الهی.
ب) - بنابراین، اگر کسی به سارق، دزد بگوید - به قاتل، جانی بگوید - به زورگو، ظالم بگوید - به اهل فساد، فاسد بگوید - به دورغ‌گو، حقه‌باز بگوید - به فتنه کننده، فتانه و حیله‌گر بگوید - در مقابل دشمن قدار، جلاد، آدمکش، بچه کش مرگ بر امریکا، مرگ بر اسرائیل و بگوید و هیچ کدام فحش نیستند، بلکه توصیف واقعی او و اعلام مواضع این می‌باشد.
ج) - فحش، یعنی آدمی صفات، حالات و افعال نکوهیده، بد و زشت را با کلماتی رکیک به دیگری نسبت دهد. مانند کلمات رکیکی که نسبت به پدر، مادر، خواهر و نوامیس افراد به کار گرفته می‌شود و یا کلماتی که مربوط به روابط جنسی می باشد و به حیا، عفت، شرف، عزت، غیرت و نوامیس دیگران تعرض می‌کند.
د) - خداوند متعال، در تربیت انسان،به شدت از فحاشی منع نموده است، تا جایی که به رغم آن مواضع تند در قبال هر گونه بت و بت پرستی، یا کفر و شرک و طواغیت و فراعنه، و نیز دچار نمودن آنها به عذاب‌های زمینی و وعده خلود در آتش جهنم، می‌فرماید: به خدایان آنها فحش ندهید :
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ - و آنهايى را كه جز خدا مى‌خوانند به معبود آنها دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى و به نادانى، خدا را دشنام خواهند داد.اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم. آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود، و ايشان را از آنچه انجام مى دادند (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
تمامی دوستان گرامی، به نکات زیر توجه نمایند که بسیار مهم می‌باشند:
الف) - برخی اصلاً نمی‌دانند که فحش یعنی چه؟ لذا هر کلمه تند و یا نا خوشایندی را فحش قلمداد می‌کنند! مثل آن که پرسیده بود: چرا خداوند در قرآن کریم فحش داده و عده‌ای را کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ - حیوان بلکه پست‌تر خوانده است؟! خب او، هم خدا را نمی‌شناسد و هم انسان را نمی شناسد و هم فحش را نمی‌شناسد. او نمی‌داند که آدمی رشد نباتی - حیوانی و انسانی دارد و بسیاری در یکی از این سطوح متوقف می‌مانند؛ پس کسی که به رشد حیوانی رسید، اما به رشد انسانی نرسید، همان حیوان است، بلکه پست‌تر، چون اولاً عقل و قلب دارد، و ثانیاً آدمی در صفاتش حد و مرزی ندارد.
یا مثل کسانی که می‌گویند: چرا در زیارت عاشورا و سایر زیارات و دعاها، فحش داده‌اند و لعن کرده‌اند؟! خب، او نمی‌داند که لعن فحش نیست، بلکه اعلام مواضعی است در دور دانستن از رحمت الهی.
ب) - بنابراین، اگر کسی به سارق، دزد بگوید - به قاتل، جانی بگوید - به زورگو، ظالم بگوید - به اهل فساد، فاسد بگوید - به دورغ‌گو، حقه‌باز بگوید - به فتنه کننده، فتانه و حیله‌گر بگوید - در مقابل دشمن قدار، جلاد، آدمکش، بچه کش مرگ بر امریکا، مرگ بر اسرائیل و بگوید و هیچ کدام فحش نیستند، بلکه توصیف واقعی او و اعلام مواضع این می‌باشد.
ج) - فحش، یعنی آدمی صفات، حالات و افعال نکوهیده، بد و زشت را با کلماتی رکیک به دیگری نسبت دهد. مانند کلمات رکیکی که نسبت به پدر، مادر، خواهر و نوامیس افراد به کار گرفته می‌شود و یا کلماتی که مربوط به روابط جنسی می باشد و به حیا، عفت، شرف، عزت، غیرت و نوامیس دیگران تعرض می‌کند.
د) - خداوند متعال، در تربیت انسان،به شدت از فحاشی منع نموده است، تا جایی که به رغم آن مواضع تند در قبال هر گونه بت و بت پرستی، یا کفر و شرک و طواغیت و فراعنه، و نیز دچار نمودن آنها به عذاب‌های زمینی و وعده خلود در آتش جهنم، می‌فرماید: به خدایان آنها فحش ندهید :
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ - و آنهايى را كه جز خدا مى‌خوانند به معبود آنها دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى و به نادانى، خدا را دشنام خواهند داد.اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم. آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود، و ايشان را از آنچه انجام مى دادند (ادامه دارد...)
۶۰۹
۱۳ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.