تشرف یافتگان

تشرف یافتگان


امام عصر(عج) در حرم امام حسین علیه السلام

جناب حجة الاسلام سید محمد آل طه
از مرحوم حاج میرزا علی محدث زاده
و او نیز به نقل از مرحوم حاج محقق چنین بیان فرمود که:
روزی در ایام سفر به کربلا، به هنگام تشرف به حرم، ملتمسانه از آن حضرت فقط تقاضای دیدار امام زمان (عج) را نمودم.
در همان لحظه، ناگهان متوجه شدم که به محازات قبر حضرت علی اکبر(ع)
مردی بلند قامت، در حالی که چفیه ای عربی بر سر دارد، نشسته است، در حالی که مردی دیگر با فاصله ای به اندازه نیم قدم به احترام در کنارش حضور دارد.
در اولین نگاه بر چهره زیبا و پر هیبت آن مرد، متوجه شدم که او کسی جز وجود مبارک امام زمان (ع) نیست،
از این جهت برای بوسیدن و در آغوش انداختن خود، قصد کردم که که به جلو حرکت نمایم، ولی در کمال تعجب دیدم که قدرت کوچکترین حرکتی را ندارم.
پس به ناچار دقایقی چند به دیدار حضرتش ایستادم .
در همان لحظه به دلیل رد شدن بسیاری از زائران حرم امام حسین(ع) از کنار آن حضرت، به ذهنم خطور کرد که آیا تنها من توفیق دیدن مهدی (عج) را دارم یا آن که دیگران نیز آن حضرت را دیده، ولی نمی شناسند؟
از این جهت از فردی که کنارم ایستاده بودم، پرسیدم: آیا شما چنین آقایی را با این مشخصات در حرم می بینید؟
با نگاه متعجبانه و منفی آن مرد! دریافتم که این تنها منم که توفیق دیدارش را یافته ام،
پس با عشق فراوان بر او حریصانه می نگریستم، تا شاید غم سال ها دوری را با لحظاتی شیرین جبران نمایم .
پس از مدتی آن حضرت به همراهی یارشان از جای برخاسته و از حرم خارج شدند، در همان لحظه قدرت حرکت خویش را بازیافتم، پس ‍ به دنبالشان دویدم، ولی اثری از آنان نیافتم!

مرحوم محدث زاده اضافه می فرمود:

از آن روز به بعد مرحوم محقق حالات معنوی عجیبی داشت که ما به حالات وی سخت غبطه می خوردیم.