صبر کن سهراب قایقت جا دارد

صبر کن سهراب ! قایقت جا دارد؟


 آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند …


وای سهراب کجایی آخر ؟ … زخم ها بر دل عاشق کردن ، خون به چشمان شقایق کردند…


ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش سیری چند ؟


 صبــــــــ ـــــــــر کن سهــــــــ ـــــــراب …!


قایقت جا دارد؟ من را نیز با خود ببر ، اینجا عاشقی بین مردم مرده است