بخش سوم تاریخ نویافته برای اربیل عراق و سندی در باره اسما
بخش سوم_تاریخ نویافته برای اربیل عراق و سندی در باره اسماعیلیان ایران
اما نکته ای که در این جا گفتنی است سندی است در این کتاب که بسیار ارزشمند است. این سند در باره سلاطین اسماعیلی الموت است، آن هم زمانی که جلال الدین حسن نومسلمان به قدرت رسید و تلاش کرد با ابراز اسلام و تمسک به شریعت اسلامی، دشمنی امرای اطراف را که مرتب با اسماعیلیان در نبرد بودند، کم کند. وی در این کار توفیق یافت و بویژه در سال 609 وقتی مادر وی به حج رفت مورد استقبال خلیفه عباسی هم قرار گرفت.
درست در همین سال است که از طرف وی نامه ای در اظهار دیانت به نقاط مختلف نوشته می شود. نسخه ای از این متن که فارسی است و از طرف وی به عنوان «خسرو ایران» صادر شده، در اربل توسط یکی از علمای وقت ترجمه و روی منبر خوانده شد.
ابن المستوفی ذیل شرح حال ابوحفص بن ابی الفتح نوشته است: اصل او از تکریت و در خدمت الملک الظاهر بود. در سال 610 به اربل آمد و من همیشه نام او را از زبان دیگران می شنیدم و مشتاق دیدار او بودم. او در این سفر همراه امیر ابوالفضل عبدالله بن علی که مشهور به «الاسلام الاسماعیلیة الالموتیه» است به اربل آمد».
وی سپس از این ابوالفضل ضیاءالدین عبدالله بن علی یاد کرده که همراه ابوحفص عمر بن ابی الفتح به اربل آمد و داستانی در این باره بدست آو رخ داد که شهرت دارد. او همان کسی است که به «الملک خسرو ایران» که در کردکوه است، اشاره کرد که اسلام را ظاهر سازد و مساجد را تعمیر کند و نمازهای پنجگانه را با اذان برپای دارد، و کارهای خیر انجام دهد. او نیز قبول کرد و در این باره نامه ای به بلاد مختلف نوشت. [این همان داستان جلال الدین حسن نومسلمان است که در منابع دوره اخیر عباسی و مغولی به آن مفصل پرداخته شده است].
#کورد
#کوردستان
#تمدن
#اصالت
#فرهنگ
اما نکته ای که در این جا گفتنی است سندی است در این کتاب که بسیار ارزشمند است. این سند در باره سلاطین اسماعیلی الموت است، آن هم زمانی که جلال الدین حسن نومسلمان به قدرت رسید و تلاش کرد با ابراز اسلام و تمسک به شریعت اسلامی، دشمنی امرای اطراف را که مرتب با اسماعیلیان در نبرد بودند، کم کند. وی در این کار توفیق یافت و بویژه در سال 609 وقتی مادر وی به حج رفت مورد استقبال خلیفه عباسی هم قرار گرفت.
درست در همین سال است که از طرف وی نامه ای در اظهار دیانت به نقاط مختلف نوشته می شود. نسخه ای از این متن که فارسی است و از طرف وی به عنوان «خسرو ایران» صادر شده، در اربل توسط یکی از علمای وقت ترجمه و روی منبر خوانده شد.
ابن المستوفی ذیل شرح حال ابوحفص بن ابی الفتح نوشته است: اصل او از تکریت و در خدمت الملک الظاهر بود. در سال 610 به اربل آمد و من همیشه نام او را از زبان دیگران می شنیدم و مشتاق دیدار او بودم. او در این سفر همراه امیر ابوالفضل عبدالله بن علی که مشهور به «الاسلام الاسماعیلیة الالموتیه» است به اربل آمد».
وی سپس از این ابوالفضل ضیاءالدین عبدالله بن علی یاد کرده که همراه ابوحفص عمر بن ابی الفتح به اربل آمد و داستانی در این باره بدست آو رخ داد که شهرت دارد. او همان کسی است که به «الملک خسرو ایران» که در کردکوه است، اشاره کرد که اسلام را ظاهر سازد و مساجد را تعمیر کند و نمازهای پنجگانه را با اذان برپای دارد، و کارهای خیر انجام دهد. او نیز قبول کرد و در این باره نامه ای به بلاد مختلف نوشت. [این همان داستان جلال الدین حسن نومسلمان است که در منابع دوره اخیر عباسی و مغولی به آن مفصل پرداخته شده است].
#کورد
#کوردستان
#تمدن
#اصالت
#فرهنگ
۱.۳k
۱۳ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.