جایت ای گل نرگس درین خزان خالیست

جایت ای گُلِ نرگس دَرین خزان خالی‌ست

◽️ بیا! که شیشۀ دل‌ها ز غم شکسته کنون / شفق، دو دستِ فلق را ز پشت، بسته کنون

◾️ به بندِ سردِ زمستان، بهار، زنجیر است / امید دار به دل، کان سپیده نزدیک است

◽️ امان ازین دلِ بی‌تاب و بغضِ تنهایی / چه می‌شود ز افق‌های دور باز آیی؟

◾️تمام دل‌خوشی‌ام در خزان، گُلِ قالی‌ست / و جایت ای گُلِ نرگس درین خزان خالی‌ست

◽️ دو چشمِ منتظر اما غریب می‌دهمت / قَسَم به پاکی «اَمَّن یُجیب» می‌دهمت!

◾️به کوچه، دستِ جفا، دردناکی سیلی / به میخ و آتش و پهلو، به صورتِ نیلی

◽️ به صبح و سجده، به محراب، تیغ و خون و به سر / به جامِ زَهر، به تشت و به پاره‌پاره جگر

◾️به سَر، به نیزه، به قرآن، لبانِ تشنه، به خون / سه‌شعبه تیر و گلو، اوجِ خشم کین و جنون

◽️ به دست‌های بریده، به جُرمِ مَشکی آب / به زلف‌های پریشانِ دختری بی‌تاب

◾️به اشک‌های یتیمان، ناله‌های نزار / به کربلا که هر آیینه می‌شود تکرار

◽️ بیا که بر دل انسان، قرار می‌آید / و با تو - ای گُل نرگس! - بهار می‌آید

👤 شاعر: سجاد #کتابی

#تعجیل_در_فرج_صلوات
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج