/////// باران ///////

/////// باران ///////

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

ای که سر تا به قدم لختی و عریان باران
می دهی بر من تشنه ، سرو سامان ؟ باران !

کوه و صحرا همه سرشار فریبایی تو ست
چشم دریا شده در حسن تو پنهان باران

سوسن و نسترن و نرگس و ناز و نسرین
همگی از تو شده آینه باران ، باران

دختر تاک چنان مهر تو را می طلبد
که در آغوش تو مست است و غزل خوان باران

گریه ی بید ، نشد بغض گشایت تو بیا
- عقده بگشا ز غم غنچه ی بستان باران

باز کردم صدف شوق که از قطره ی عشق
پای تا سر بشوم چون گهر جان باران

من " درویش " در این حادثه ی پر ز عطش
بسته ام با تو فقط رشته ی پیمان باران

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::