خَيْرُ مَفَاتيحِ الْأموُرِ الصِّدْقُ وَخَيْرُ خَوَاتيمِهَ
خَيْرُ مَفَاتيحِ الْأموُرِ الصِّدْقُ وَخَيْرُ خَوَاتيمِهَا الْوَفَاءُ
بهترين گشاينده کارها راستي و بهترين پايان بخش آن ها وفاداري است.
( بحارالأنوار، ج 75، ص 161 )
سلام خدا بر حسين عليه السلام و بر تو علي بن الحسين و بر ياران تو و پدر شهيدت، اي فرزند نماز و اي پدر دعا.
امروز فرزند حسين عليه السلام ، وارث سرمايه آسماني پدر، ميراث ناميراي کربلا، چشم مي گشايد.
امروز نواده علي عليه السلام ، زاده پاکي ها، زائر خاطرات سرخ نينوا، شاهد شهامت و شيدايي، چشم مي گشايد.
امروز سرچشمه زهد و تقوا، منبع اخلاص و ايمان، مرجع حکمت و معرفت، چشم مي گشايد.
مسافر عاشورايي، شاهد شهادت و شاعر شعر نينوا، چشم مي گشايد تا چشم دنيا را به دروازه هاي نامکشوف گذشت و ايثار، نيايش و ايمان و اخلاص بگشايد، تا با صحيفه هاي معرفتش، الفباي سعادت را براي نوآموزان بندگي حضرت حق، هجي کند، تا دريچه ناديدني هاي ديدني و ناشنيدني هاي شنيدني را به ذهن بسته بشر بگشايد و تا از کوچه هاي سرخ حضورش، اعجاز شهامت و شهادت در مسير الهي را به همه نشان دهد.
آري ، پيام آور نهضت نينوا مي آيد. او که خاک از سجده گاه بندگي خالصانه اش، شکوفه باران مي شود و چشمه هاي معرفت از محراب عبادتش مي جوشد .او که نخل قامتش به نماز و نيايش بارور مي شود و استوانه هاي وجودش از ايستادن هاي طولاني در آستانه حضرت دوست و اقامه مکرر براي نماز و مناجات، خسته و لرزان نمي شود. او که نجواي نيايش هاي عاشقانه اش، دايرة المعارف عرفان و آگاهي است و صحيفه سجاديه را براي هميشه تاريخ ذخيره ساخته است. او که از درخشش نگاهش، هزار فانوس، هديه زمينيان مي شود و از بهار کلامش، دروازه هاي بهشت، بر اهل خاک گشوده مي شود. او که آبي نيايش را در دريايي بي کرانه جانش به بشريت هديه داده و از خنکاي نسيم روضه رضوان زهد و تقوايش، دل ها را طراوت بخشيد.
مبارک است اين نام و تکثير غزل هاي پاک، بر صفحات روح بکر.
مبارک است اين نام و نزول قطره هاي باران، بر کويرستان بشريت.
ميلاد تو ميلاد راز و نياز است.
ميلاد تو معناي زندگي عاشقانه است.
ميلاد تو ميلاد عشق است.
ميلاد تو روز پيوند نماز و جهاد است و روز يگانگي دين و حکومت.
چه بار گراني بودند روزها براي انسان؛ اگر حديثي از طراوت لب هايش، دل ها را بهاري نمي کرد و «صحيفه سجاديه»اش نبود. چه تلخْ منزلي بود دنيا؛ اگر ياد او فضا را چنين درخشان نمي کرد.
ايشان مي فرمايند دعاى مؤمن از سه حال خارج نيست:
يا برايش ذخيره مى گردد،
يا در دنيا برآورده مى شود،
يا بلايى را كه مى خواهد به او برسد، دفع مى شود.
بهترين گشاينده کارها راستي و بهترين پايان بخش آن ها وفاداري است.
( بحارالأنوار، ج 75، ص 161 )
سلام خدا بر حسين عليه السلام و بر تو علي بن الحسين و بر ياران تو و پدر شهيدت، اي فرزند نماز و اي پدر دعا.
امروز فرزند حسين عليه السلام ، وارث سرمايه آسماني پدر، ميراث ناميراي کربلا، چشم مي گشايد.
امروز نواده علي عليه السلام ، زاده پاکي ها، زائر خاطرات سرخ نينوا، شاهد شهامت و شيدايي، چشم مي گشايد.
امروز سرچشمه زهد و تقوا، منبع اخلاص و ايمان، مرجع حکمت و معرفت، چشم مي گشايد.
مسافر عاشورايي، شاهد شهادت و شاعر شعر نينوا، چشم مي گشايد تا چشم دنيا را به دروازه هاي نامکشوف گذشت و ايثار، نيايش و ايمان و اخلاص بگشايد، تا با صحيفه هاي معرفتش، الفباي سعادت را براي نوآموزان بندگي حضرت حق، هجي کند، تا دريچه ناديدني هاي ديدني و ناشنيدني هاي شنيدني را به ذهن بسته بشر بگشايد و تا از کوچه هاي سرخ حضورش، اعجاز شهامت و شهادت در مسير الهي را به همه نشان دهد.
آري ، پيام آور نهضت نينوا مي آيد. او که خاک از سجده گاه بندگي خالصانه اش، شکوفه باران مي شود و چشمه هاي معرفت از محراب عبادتش مي جوشد .او که نخل قامتش به نماز و نيايش بارور مي شود و استوانه هاي وجودش از ايستادن هاي طولاني در آستانه حضرت دوست و اقامه مکرر براي نماز و مناجات، خسته و لرزان نمي شود. او که نجواي نيايش هاي عاشقانه اش، دايرة المعارف عرفان و آگاهي است و صحيفه سجاديه را براي هميشه تاريخ ذخيره ساخته است. او که از درخشش نگاهش، هزار فانوس، هديه زمينيان مي شود و از بهار کلامش، دروازه هاي بهشت، بر اهل خاک گشوده مي شود. او که آبي نيايش را در دريايي بي کرانه جانش به بشريت هديه داده و از خنکاي نسيم روضه رضوان زهد و تقوايش، دل ها را طراوت بخشيد.
مبارک است اين نام و تکثير غزل هاي پاک، بر صفحات روح بکر.
مبارک است اين نام و نزول قطره هاي باران، بر کويرستان بشريت.
ميلاد تو ميلاد راز و نياز است.
ميلاد تو معناي زندگي عاشقانه است.
ميلاد تو ميلاد عشق است.
ميلاد تو روز پيوند نماز و جهاد است و روز يگانگي دين و حکومت.
چه بار گراني بودند روزها براي انسان؛ اگر حديثي از طراوت لب هايش، دل ها را بهاري نمي کرد و «صحيفه سجاديه»اش نبود. چه تلخْ منزلي بود دنيا؛ اگر ياد او فضا را چنين درخشان نمي کرد.
ايشان مي فرمايند دعاى مؤمن از سه حال خارج نيست:
يا برايش ذخيره مى گردد،
يا در دنيا برآورده مى شود،
يا بلايى را كه مى خواهد به او برسد، دفع مى شود.
۸۸۹
۱۲ خرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.