بخشی از بیانات راهگشای امام خامنه ای در دیدار با مسئولین
بخشی از بیانات راهگشای امام خامنه ای در دیدار با مسئولین
در مسئلهی هستهای، سه نکته را ابتدائاً و مقدّمتاً عرض میکنم، بعد هم مطالبی را که در این زمینه هست، به عرض میرسانم.
* نکتهی اوّل اینکه آنچه بنده اینجا در این جلسه یا در جلسات عمومی میگویم ،
عیناً همان حرفهایی است که در جلسات خصوصی به مسئولین، به رئیسجمهور محترم و به دیگران میگویم.
این خطّ تبلیغیای که دیدیم و میبینیم دنبال میکنند
که بعضی از خطّ قرمزهایی که رسماً اعلام میشود، .
در جلسات خصوصی از آنها صرفنظر میشود،
حرف خلاف واقع و دروغی است.
آنچه ما اینجا به شما میگوییم یا در جلسات عمومی میگوییم، عیناً همان حرفهایی است که به دوستان، به مسئولین، به هیئت مذاکرهکننده، همانها را بیان میکنیم ؛ حرفها یکی است.
* نکتهی دوّم ، بنده هیئت مذاکرهکننده را
- همین دوستانی که این مدّت این زحمات را بر دوش گرفتهاند - هم امین میدانم ،
هم غیور میدانم ،
هم شجاع میدانم ،
هم متدیّن میدانم ؛ این را همه بدانند.
اکثر حضّاری که اینجا تشریف دارید، از محتوای مذاکرات خبر ندارید؛ اگر شما هم از محتوای مذاکرات و جزئیّات مذاکرات و آنچه در مجالس میگذرد مطّلع بودید ،
به بخشی از آنچه بنده گفتم، حتماً اذعان میکردید.
من البتّه علاوهی بر اینها، بعضی از این دوستان را از نزدیک میشناسم، بعضی را از دور با سوابقشان میشناسم؛
اینها مردمانی هستند متدیّن و امین ؛
اینها امینند ؛
قصدشان این است که کار کشور را پیش ببرند،
گره را باز کنند و دارند تلاش میکنند برای این کار.
انصافاً غیرت ملّی هم دارند،
شجاعت هم دارند،
در مقابل یک تعداد کثیری از کسانی قرار میگیرند - که حالا نمیخواهم تعبیرِ متناسب واقعی را بکنم،
چون گاهی تعبیرهایی هست که واقعاً شایستهی آن تعبیرند امّا خب، مناسب نیست که ما به زبان بیاوریم
- و انصافاً در مقابل آنها با شجاعت کامل، با دقّت کامل مواضع خودشان را بیان میکنند، دنبال میکنند و تعقیب میکنند.
* نکتهی سوّم در مورد منتقدین محترم است.
بنده با انتقاد مخالف نیستم،
عیبی ندارد، انتقاد لازم است و کمککننده است،
منتها این را همه توجّه داشته باشند که انتقادکردن آسانتر از عملکردن است.
عیبهای طرف مقابل را در آن عرصهای که قرار دارد،
ما راحت میبینیم،
درحالیکه خطرات او، دشواریهای او، نگرانیهای او،
مشکلات او را انسان نمیبیند.
مثل این است که شما کنار یک استخری ایستادهاید،
دارید تماشا میکنید؛ یکنفر هم رفته است روی ارتفاع،
از دهمتری میخواهد شیرجه بزند.
خب، شیرجه میزند، شما که اینجا کنار استخر ایستادهاید، میگویید هان !
این پایش خم شد، زانویش خم شد؛ این یک اشکال.
بله، این اشکال است امّا شما زحمت بکشید از این دایو بروید بالا، سرِ آن دهمتری به آب یک نگاهی بکنید،
آنوقت قضاوت بکنید ! انتقادکردن آسان است.
[البتّه] این حرف من مانع از انتقاد نشود؛
انتقاد بکنید لکن توجّه داشته باشید که انتقادها با لحاظِ این معنا باشد که آن طرف مقابل بعضی از عیوبی را که ما در انتقادمان ذکر میکنیم ممکن است میدانند،
[امّا] خب به این نتیجه رسیدهاند یا ضرورتها آنها را به اینجا کشانده یا به هر دلیل دیگری.
البتّه بنده نمیخواهم بگویم اینها معصومند؛ نه، معصوم نیستند؛ ممکن است انسان یکجاهایی در تشخیص، در عمل خطا هم بکند، امّا مهم این است که به امانت اینها و به دیانت اینها و به غیرت اینها و به شجاعت اینها ما اعتقاد داریم.
#اللهم_احفظ_الامامنا_الخامنه_ای
در مسئلهی هستهای، سه نکته را ابتدائاً و مقدّمتاً عرض میکنم، بعد هم مطالبی را که در این زمینه هست، به عرض میرسانم.
* نکتهی اوّل اینکه آنچه بنده اینجا در این جلسه یا در جلسات عمومی میگویم ،
عیناً همان حرفهایی است که در جلسات خصوصی به مسئولین، به رئیسجمهور محترم و به دیگران میگویم.
این خطّ تبلیغیای که دیدیم و میبینیم دنبال میکنند
که بعضی از خطّ قرمزهایی که رسماً اعلام میشود، .
در جلسات خصوصی از آنها صرفنظر میشود،
حرف خلاف واقع و دروغی است.
آنچه ما اینجا به شما میگوییم یا در جلسات عمومی میگوییم، عیناً همان حرفهایی است که به دوستان، به مسئولین، به هیئت مذاکرهکننده، همانها را بیان میکنیم ؛ حرفها یکی است.
* نکتهی دوّم ، بنده هیئت مذاکرهکننده را
- همین دوستانی که این مدّت این زحمات را بر دوش گرفتهاند - هم امین میدانم ،
هم غیور میدانم ،
هم شجاع میدانم ،
هم متدیّن میدانم ؛ این را همه بدانند.
اکثر حضّاری که اینجا تشریف دارید، از محتوای مذاکرات خبر ندارید؛ اگر شما هم از محتوای مذاکرات و جزئیّات مذاکرات و آنچه در مجالس میگذرد مطّلع بودید ،
به بخشی از آنچه بنده گفتم، حتماً اذعان میکردید.
من البتّه علاوهی بر اینها، بعضی از این دوستان را از نزدیک میشناسم، بعضی را از دور با سوابقشان میشناسم؛
اینها مردمانی هستند متدیّن و امین ؛
اینها امینند ؛
قصدشان این است که کار کشور را پیش ببرند،
گره را باز کنند و دارند تلاش میکنند برای این کار.
انصافاً غیرت ملّی هم دارند،
شجاعت هم دارند،
در مقابل یک تعداد کثیری از کسانی قرار میگیرند - که حالا نمیخواهم تعبیرِ متناسب واقعی را بکنم،
چون گاهی تعبیرهایی هست که واقعاً شایستهی آن تعبیرند امّا خب، مناسب نیست که ما به زبان بیاوریم
- و انصافاً در مقابل آنها با شجاعت کامل، با دقّت کامل مواضع خودشان را بیان میکنند، دنبال میکنند و تعقیب میکنند.
* نکتهی سوّم در مورد منتقدین محترم است.
بنده با انتقاد مخالف نیستم،
عیبی ندارد، انتقاد لازم است و کمککننده است،
منتها این را همه توجّه داشته باشند که انتقادکردن آسانتر از عملکردن است.
عیبهای طرف مقابل را در آن عرصهای که قرار دارد،
ما راحت میبینیم،
درحالیکه خطرات او، دشواریهای او، نگرانیهای او،
مشکلات او را انسان نمیبیند.
مثل این است که شما کنار یک استخری ایستادهاید،
دارید تماشا میکنید؛ یکنفر هم رفته است روی ارتفاع،
از دهمتری میخواهد شیرجه بزند.
خب، شیرجه میزند، شما که اینجا کنار استخر ایستادهاید، میگویید هان !
این پایش خم شد، زانویش خم شد؛ این یک اشکال.
بله، این اشکال است امّا شما زحمت بکشید از این دایو بروید بالا، سرِ آن دهمتری به آب یک نگاهی بکنید،
آنوقت قضاوت بکنید ! انتقادکردن آسان است.
[البتّه] این حرف من مانع از انتقاد نشود؛
انتقاد بکنید لکن توجّه داشته باشید که انتقادها با لحاظِ این معنا باشد که آن طرف مقابل بعضی از عیوبی را که ما در انتقادمان ذکر میکنیم ممکن است میدانند،
[امّا] خب به این نتیجه رسیدهاند یا ضرورتها آنها را به اینجا کشانده یا به هر دلیل دیگری.
البتّه بنده نمیخواهم بگویم اینها معصومند؛ نه، معصوم نیستند؛ ممکن است انسان یکجاهایی در تشخیص، در عمل خطا هم بکند، امّا مهم این است که به امانت اینها و به دیانت اینها و به غیرت اینها و به شجاعت اینها ما اعتقاد داریم.
#اللهم_احفظ_الامامنا_الخامنه_ای
- ۵۱۶
- ۰۸ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط