چقدر جمعه ها شبيه به شبهاى طولانى است

چقدر جمعه ها شبيه به شبهاى طولانى است
شب هايى كه ياد كسى در ذهنمان رژه ميرود
كسى كه نيست،كسى كه آنقدر از ما دور است كه براى يك احوال پرسىِ دم دستى هم نداريمش...
جمعه كه ميشود،عطرِ آنهايى كه نيستند تمام مشاممان را پُر ميكند از دلتنگى
جمعه بغض هاى تمام هفته را در گلو جمع ميكند
خاصيت جمعه و شب همين است انگار...
دلتنگى براى كسى كه نيست...
شب ها را با قرص هاى خواب آور با هر جان كندنى ميشود به صبح رساند
اما جمعه ها هر دقيقه اش مثل يك سال كبيسه طولانى است...

➰