آدم ها گاهی خاکستری اند

آدم ها گاهی خاکستری اند...
نه بودنشان آرامت می کند و نه رفتنشان!
گاهی چنان با عشق می آیند...
که هُرم نگاهشان ...
و عطر حرف هایشان ...
روحت را می نوازد...
و گاهی چنان بی مِهرند...
که تو می مانی...
پنجره ای رو به پاییز...
بغضی تلخ...
و سکوت و سکوت و سکوت....
آدم ها را جدی نگیرید...
خودتان باشید...
بغض ها را ببلعید...
از هستی لذت ببرید ...
و عشق ببخشید به جانِ روزهایتان...
آدم ها را جدی نگیرید..
آدم ها گاهی خاکستری اند...