دل به هرکس میسپارم بـا دلم بد میکند

دل به هرکس میسپارم بـا دلم بد میکند
در جواب خوبی ام او ظلم بی حد میکند

دل به هرکس میسپارم میزند زخم زبان
دربروی خنده ها را با غم اش سد میکند

در جوانی پیر گشتن اتفاقی ساده نیست
پهلوان را غصه ها آری کمان قد میکند

زخم از بیگانه خوردن صد برابربهتراست
دشمنی هـا با دلم آنـکه نبـاید میکند

بس جفا دیدم من از ایـن روزگار لعنتی
زندگی  با قلب من هرآنچه خواهد میکند

دل حریف طعنه های مردم بی درد نیست
عشق را این سینه ی سوزان من رد میکند

در غزل غوغا کند با سوز دل سنگ صبور
غصه های من  مـرا آخـر زبانزد  میکند