د

ﺍﻱ ﭘـــــــــــــــــﻴﺮ ﺧﺮﺍﺑﺎﺕ ﻛﻪ ﻣﻴﺨــــﺎﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ !!!
ﻭﻳﺮﺍﻧﻪ ﺩﻝ ﻣــــــــــــــــﺎﺳﺖ ﺗﻮد ﻭﻳــــﺮﺍﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ !!!
ﺍﻱ ﺭﻧﺪ ﻏﺰﻝ ﭘـــﻮﺵ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺳـــــﻨﮓ ﺳﺮﺕ ﺧﻮﺭﺩ
ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﭼﻪ ﺩﻳﺪﻱ ﻛﻪ ﺯﺑــــــــــــــﻴﮕﺎﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ؟
ﺍﻱ ﺑﻲ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺧـــــــﺎﻧﻘﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﻳـــــﺶ ﺣـﺬﺭ ﻛﻦ
ﺩﺭ ﻣﺤﺒﺲ ﺗﻦ ﺷﺮﺯﻩ ﻱ ﺷــــــــــــــﻳﺮﺍﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ
ﺍﺯ ﺩﻫـــــــــــــــــــﺮ ﮔﺬﺭ ﻛﺮﺩﻱ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻌﺮ ﻓـــــﺘﺎﺩﻱ
ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﺩﻳــــــــﺪﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻭﻳﺮﺍﻧﻪ ﻧﺪﻳـــــﺪﻱ؟
‏« ﻣﺎ ﺧــــﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺷﺎﻥ ﻏﻢ ﺳﻴــــــﻼﺏ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ‏»
ﻟﻴﻜﺖ ﻧﮕﻬﻲ ﻛﻮﻟﻲ ﺑـــــــــــــــــــــــﻴﺨﺎﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ
ﻳـــــــــﻚ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﻜﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﻮﻳـــــــﺶ ﮔﺬﺭ ﻛﻦ
ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻣـــــــــــــﻲ ﻧﺸﻌﻪ ﻱ ﭘــــــﺮﻭﺍﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ
ﻣﺎ ﻣﻴﻜﺪﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﺿـــــــﻪ ﻱ ﺭﺿـــــــﻮﺍﻥ ﻧﻔﺮﻭﺷﻴﻢ
ﺑﺮ ﻟﻌﻞ ﺧُﺘﻦ ﭼﺮﺧﺶ ﭘﻴــــــــــــــــــــﻤﺎﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ
ﺁﻥ ﺩﻡ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺘﻲ ﻗﺪﺡ ﺧﻮﻳﺶ ﺷﻜـــﺴﺘﻴﻢ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺗﺒﺮ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺑﺘـــــــــــــــــــــــــــــﺨﺎﻧﻪ ﻧﺪﻳﺪﻱ
(!!)#شعر