کنار من صدف دیده پر گهر نکنید

کنار من صدف دیده پر گهر نکنید
به پیش چشم یتیمان پدر پدر نکنید

توان دیدن اشک یتیم در من نیست
نثار خرمن جان علی شرر نکنید

اگر چه قاتل من سخت کرده بی مهری
به چشم خشم به مهمان من نظر نکنید

اگر چه بال و پر کودکان کوفه شکست
شما چو مرغ، سر خود به زیر پر نکنید

از آن خرابه که شبها گذرگه من بود
بدون سفره ی خرما و نان گذر نکنید..

به پیرمرد جذامی سلام من ببرید
ولی ز مرگ من او را شما خبر نکنید

ز کوچه ای که گرفتند راه مادرتان
تمام عمر، شما هم، چو من گذر نکنید♥