ما روزهای سختمان را

ما روزهای سختمان را
بدون یاریِ آدم‌ها پشت‌ سر گذاشتیم ،
ما خودمان با دست‌ های خودمان
دیوارهای سرد و سنگین مقابلمان را
شکافتیم و به روزنه ‌های امید رسیدیم ،
ما خودمان هم‌ درد و انگیزه‌ ی
روزهای سخت خودمان بودیم و
رسیدن روزهای خوب را به خودمان
وعده دادیم و طاقت آوردن را
از خودمان وعده گرفتیم و طاقت آوردیم ،
ما روز های سخت را یک‌ تنه حریف شدیم ،
یک‌ تنه جنگیدیم ،
یک‌ تنه درد کشیدیم و درد،
از ما آدم دیگری ساخت ...
دیگران اما ، هیچ‌گاه نفهمیدند
چرا این آدم از یک جایی به بعد
سکوت کرد و شبیه به قبل نشد...