شاهنامه رازهانمادهوشنگ

#شاهنامه #رازها_نماد#هوشنگ۲
#هوشنگ
۲- پایان #کیومرث و آغاز #هوشنگ


دیدیم که:
خجسته سیامک یَکی پور داشت
که نزد نیا جای دستور داشت

گرانمایه را نام «هوشنگ» بود
توگفتی همه هوش و فرهنگ بود

«هوشنگ» استعاره از روزگاری نو است و دستاوردهای نو! آدمی با از سر گذراندن دوره‌های سرما، آماده زندگی نو و نیز پایداری در برابر دیوان (سرما و گرما و توفان و ...) می‌شود!
به گزارش شاهنامه، گیومرت(جان جهان) ، هوشنگ را به کین‌خواهی سیامک(چیرگی بر دیو سرما!) می‌انگیزد:

همی گفتنی ها بدو بازگفت
همه رازها برگشاد از نهفت!

یوستی آلمانی و سپس استاد جنیدی واژه «هوشنگ» را واکاوی و نشان دادند که «هوشنگ» (در اوستا «هَ اُ شیَنگَ») دو بخش دارد:

۱- «هَ اُ» که سپس به «هو» و آنگاه «خوب» دگریده!
۲- «شیَنگَ» به چِم «خانه» بازمانده در گلشن و کاشانه و شاندیز و... در ارمنی «شِنگ=ساختمان»!

پس «هوشنگ=خانه خوب»!

پادشاهی #هوشنگ استعاره از روزگاری است که در پی گذر از سرمای وُرم۲، آدمی با چوب و سنگ و چنگ، خاک را کند و با کنارهم نهادن سنگها پناهگاه ساخت و خود را از گزند دیوانی چون سرما و گرما و باد و باران نگاه داشت!
https://t.me/ShahnamehToosi

@ShahnamehToosi