شاهنامهرازهانمادهاکیومرث

#شاهنامه#رازهانمادها#کیومرث(۸)
بر بنیاد شاهنامه و دیگر گفتارهای ایرانی

چیرگی بر دیوان

پیرامون پنجاه‌هزار سال پیش، با پایان وُرم۲ و گرم شدن زمین، بخشی از فرزندان سیامک که به وارون برادرانشان به سوی گرمای جنوب رفته و یا در پناه غارها از گزند سرمای سخت و یخبندان جان به در برده بودند، در پی آبشخور تازه و خوراک بیشتر برآمدند.

خجسته سیامک یکی پور داشت
که نزد نیا جای دستور داشت

گرانمایه را نام «هوشنگ» بود
توگفتی همه هوش و فرهنگ بود!

«هوشنگ» استعاره از روزگاری نو است و دستاوردهای نو، روزگاری که آدمی با آموخته‌های روزگار کیومرث و از سر گذراندن دوره‌های سرما، آمادۀ زندگی نو و پایداری برابر دیوان (سرما و گرما و توفان و...) می‌شود!

به گزارش شاهنامه، کیومرث(جان جهان)، هوشنگ را به کین‌خواهی سیامک(چیرگی بر دیو سرما!) برمی‌انگیزد:

همی گفتنی ها بدو بازگفت
همه رازها برگشاد از نهفت!

که«من لشکری کرد خواهم‌همی
خروشی برآورد خواهم‌همی

تورا بود باید همی پیشرو
که من رفتنی‌ام، تو سالار نو

راز پیروزی زادمان نو (هوشنگ) بر دیوان، در ریشه‌شناسی نام «هوشنگ» نهفته و گویای روزگار نو و دستاوردهای نو برای آدمی است!

خواهیم دید!

https://t.me/ShahnamehToosi
@ShahnamehToosi