ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪ ...
ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻓﻬﻤﻴﺪ ...
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺍﻭﻧﻲ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﻴﺮﻧﺠﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﻴﺮﻩ، ﺯﻭﺩ ﻫﻢ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻩ . ﻭﻟﻲ ﺍﻭﻧﻴﮑﻪ ﺩﻳﺮ ﻣﻴﺮﻧﺠﻪ ﺩﻳﺮ
ﻣﻴﺮﻩ، ﺍﻣﺎ ﺩﻳﮕﻪ ﺑﺮﻧﻤﻴﮕﺮﺩﻩ ...
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺩﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﻳﮏ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﺒﺮﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﺸﻮﻥ ﻣﻴﮕﺬﺭﻩ
ﺍﺯ ﺑﻌﻀﻲ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﮕﺬﺭﻱ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺭﻧﺞ ﺁﻭﺭ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﻲ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻳﻨﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺳﻮﺍﺩ ﮐﺎﻓﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻪ
ﻧﻪ ﺷﻌﻮﺭ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﺎﻧﺪﻥ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ
ﻋﺸﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺷﺎﻳﺪ ﮐﺴﻲ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪﻩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮﻱ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻭﻧﻲ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﺍﺷﮏ ﺭﻳﺨﺘﻪ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﻲ.
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻥ؛ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻫﻨﺮ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻫﺎﻱ ﮐﻮﭼﻴﮑﻪ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﻲ ﻧﺎﻟﻪ؛ ﻭﻟﻲ ﻭﻗﺘﻲ ﺿﺮﺑﻪ ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﻪ، ﻻﻝ ﻣﻲ
ﺷﻪ.
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﻧﻲ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﭙﺬﻳﺮﻱ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺎﺷﻲ؛ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ
ﮐﺎﻣﻼ ﻭﺍﻗﻌﻴﻪ.
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ ﺍﻭﻧﻲ ﮐﻪ ﺁﺭﻭﻣﺖ ﻣﻴﮑﻨﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ
ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﮑﻨﻪ ﻋﺎﺷﻘﺘﻪ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﮐﺴﻲ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻩ، ﻫﻤﺶ ﻧﮕﺮﺍﻧﺘﻪ. ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﮕﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ
ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻴﮕﻪ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺍﻭﻧﻲ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﻴﺮﻧﺠﻪ ﺯﻭﺩ ﻣﻴﺮﻩ، ﺯﻭﺩ ﻫﻢ ﺑﺮﻣﻴﮕﺮﺩﻩ . ﻭﻟﻲ ﺍﻭﻧﻴﮑﻪ ﺩﻳﺮ ﻣﻴﺮﻧﺠﻪ ﺩﻳﺮ
ﻣﻴﺮﻩ، ﺍﻣﺎ ﺩﻳﮕﻪ ﺑﺮﻧﻤﻴﮕﺮﺩﻩ ...
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺭﻧﺞ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﻣﺘﺪﺍﺩ ﺩﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺜﻞ ﻳﮏ ﭼﺎﻗﻮ ﮐﻪ ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﺒﺮﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻧﺸﻮﻥ ﻣﻴﮕﺬﺭﻩ
ﺍﺯ ﺑﻌﻀﻲ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﮕﺬﺭﻱ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻗﺎﺋﻠﻪ ﺭﻧﺞ ﺁﻭﺭ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻨﻲ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﻳﻨﻪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺳﻮﺍﺩ ﮐﺎﻓﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪﺑﺎﺷﻪ
ﻧﻪ ﺷﻌﻮﺭ ﻻﺯﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﺎﻧﺪﻥ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﻲ ﺑﺨﺸﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻬﻢ ﺍﻳﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ ﻣﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ
ﻋﺸﻖ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﻩ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺷﺎﻳﺪ ﮐﺴﻲ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻳﺪﻩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﻳﺎﺩ ﺑﺒﺮﻱ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻭﻧﻲ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﺍﺷﮏ ﺭﻳﺨﺘﻪ، ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﻨﻲ.
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻋﺸﻖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻥ؛ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻳﻦ ﻫﻨﺮ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻫﺎﻱ ﮐﻮﭼﻴﮑﻪ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﻣﻲ ﻧﺎﻟﻪ؛ ﻭﻟﻲ ﻭﻗﺘﻲ ﺿﺮﺑﻪ ﺳﻬﻤﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﻪ، ﻻﻝ ﻣﻲ
ﺷﻪ.
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﺍﮔﺮ ﺑﺘﻮﻧﻲ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﻫﻤﻮﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﭙﺬﻳﺮﻱ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﺎﺷﻲ؛ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ
ﮐﺎﻣﻼ ﻭﺍﻗﻌﻴﻪ.
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻲ ﺍﻭﻧﻲ ﮐﻪ ﺁﺭﻭﻣﺖ ﻣﻴﮑﻨﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﺍﻣﺎ ﺍﻭﻧﻲ ﮐﻪ ﺑﺎ
ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻴﮑﻨﻪ ﻋﺎﺷﻘﺘﻪ .
ﺑﻪ ﻳﮑﺠﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮐﻪ ﺭﺳﻴﺪﻱ، ﻣﻲ ﻓﻬﻤﻲ
ﮐﺴﻲ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻩ، ﻫﻤﺶ ﻧﮕﺮﺍﻧﺘﻪ. ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺑﮕﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ
ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻴﮕﻪ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ
۱.۴k
۰۹ بهمن ۱۳۹۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.