درد، صرفاً آدم ها را مچاله و رنجور نمی کند، تنهایی هم می

درد، صرفاً آدم‌ها را مچاله و رنجور نمی‌کند، تنهایی هم می‌آورد. درد ما را از کسانی که درد نمی‌کشند جدا می‌کند. درد، مرزی می‌گذارد میان ما و دیگران، و تا زمانی که هست، فاصله‌ می‌اندازد میان ما و آن‌هایی که در این تجربه شریک نیستند. گاهی اوقات نمی‌توانیم از درد و رنج دیگری کم‌ کنیم. امّا می‌توانیم به واقعی بودن دردش اذعان کنیم و نشان دهیم که رنج کشیدنش را می‌فهمیم. می‌توانیم در سکوت کنار او باشیم و به او نشان دهیم که تنها نیست. گاهی اوقات، همهٔ مراقبت، همین تنها نگذاشتن دیگری در تجربه درد است.

✍🏾 محمود_مقدسی