من لحظه لحظه بودنت را دوست دارم

من لحظه لحظه بودنت را دوست دارم
هر جا که باشد دیدنت را دوست دارم

در خلوتِ کافه یا توی خیابان ...
یک مرتبه بوسیدنت را دوست دارم

ماهِ منی، من برکه‌ای آرام هستم
در آغُوشم خوابیدنت را دوست دارم

گاهی اسیرِ عشوه هایت ميشوم و ...
اینگونه من دل بردنت را دوست دارم

باشد تو سیبِ سرخ و ممنوعه ولي من
تبعیدِ بعد از خوردنت را دوست دارم

هر چند میخندی بہ احوالِ خرااااااابم
امّا همین خندیدنت را دوست دارم ...

بگذار پایانِ غزل را هم بگویم
حتّی خیالِ بودنت را دوست دارم ...

🍃M🥀🍃💚❤️💚