شهید ابراهیمهادیملقب به علمدار کمیل در اول اردیبهشت

شهید ابراهیم هادی ملقب به ” علمدار کمیل ” در اول اردیبهشت سال ۱۳۳۶ در محله شهید سعیدی حوالی میدان خراسان شهر تهران دیده به هستی گشود. در ادامه با زندگی ایشان آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

ابراهیم هادی چهارمین فرزند خانواده بشمار می رفت. با این حال پدرش مشهدی محمد حسین به او علاقه خاصی داشت. او نیزمنزلت پدر خویش رابدرستی شناخته بود. پدری که باشغل بقالی توانسته بود فرزندانش را به بهترین نحو تربیت نماید.

ابراهیم نوجوان بود که طعم تلخ یتیمی را چشید. از آنجا بود که همچون مردان بزرگ زندگی را پیش برد. دوران دبستان را به مدرسه طالقانی رفت ودبیرستان را نیز در مدارس ابوریحان وکریم خان. سال ۵۵ توانست به دریافت دیپلم ادبی نائل شود. از همان سال های پایانی دبیرستان مطالعات غیر درسی را نیز شروع کرد.

کتاب سلام بر ابراهیم ۱ و ۲ زندگی نامه این شهید بزرگوار از زبان خانواده و دوستانش است.

نظر رهبر انقلاب درباره کتاب سلام بر ابراهیم:

اخیراً کتابی درباره شهید ابراهیم هادی خوانده‌ام، با وجود اینکه مطالعه آن را به اتمام رسانده‌ام، اما هنوز کتاب را کنار نگذاشته‌ام.

شهادت شهید ابراهیم هادی و جاویدالاثری او

دروالفجر مقدماتی پنج روز به همراه بچه های گردان کمیل و حنظله در کانال های فکه مقاومت کردند اما تسلیم نشدند. سرانجام در ۲۲ بهمن سال ۶۱ بعد از فرستادن بچه های باقی مانده به عقب، تنهای تنها با خدا همراه شد. دیگر کسی او راندید.

او همیشه از خدا می خواست گمنام بماند. چرا که گمنامی صفت یاران خداست. خدا هم دعایش را مستجاب کرد. ابراهیم سالهاست که گمنام و غریب در فکه مانده تا خورشیدی باشد برای راهیان نور.

مزار یادبود این قهرمان شهید در قطعه ۲۶ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) تهران می باشد.