حرفهایخودمونیباخدا

#حرفهای_خودمونی_باخدا 6

خدایا، هی قسم می خوری توی قرآنت:
به شب، به روز،‌به صبح، به ظهر،‌به ماه، به خورشید، به ستاره ها،‌

که چی؟ من نمی فهمم!!..
️ قرار است مثل قصه ابراهیم، نگاهشان کنم و آخرش اعتراف کنم:
انّی لا احبّ الافلین؟،
من غروب کننده ها را دوست ندارم!...
بعد می پرسی اینها را چه کسی آفریده؟ مَن خَلق السموات و الارض؟... 

بعد می پرسی اینها را چه کسی مسخّر شما کرده؟ وسخرّ لکم اللیل و النهار و الشمس و القمر...
بعد می گویی همه شان حساب و کتاب دارند: الشمس و القمر بحسبان...

بعد می گویی عزیز من! اینها آیه هستند، نشانه اند! ...وَ مِن آیاته...نشانه!

نشانه؟...
نشانه برای من که نمی فهمم؟‌که غافلم؟ که جلوی پایم را هم به زور می بینم؟
با من چه باید بکنی که اینقدر در مرداب روزمرگی هایم غرق شده ام

که از آمدن و رفتنِ شب و روز و ماه و خورشید و ستاره ها به جز خوردن و خوابیدن عایدم نمی شود؟...

نشانه! برای من...