ترک ظلمبرترینجهاد

ترک ظلم،#برترین_جهاد
***
گاهی اوقات آن قدر در دریای عمیق اصطلاحات و حواشی غرق می شویم که متن حقیقت از یادمان می رود و فراموش می کنیم که برای چه در این دنیا زندگی می کنیم و برای رسیدن به کجا باید تلاش کنیم .
برخی آنقدر درگیر اصطلاحات و امور فرعی می شوند که خود آنها را هدف اصلی می شمرند حال آن که متن حقیقت چیز دیگری بود .
در روایات راه رسیدن به مقامات عالی انسانی جهاد اکبر نامیده شده که همان مبارزه با هوای نفس و شیطان است . یعنی اگر انسان در جهاد اکبر پیروز شود قطعا به مقامات عالیه انسانی دست می یابد . اما سوال این است که نمود حقیقی و عینی این #جهاد در عالم خارج چیست ؟ یعنی در عالم واقع باید چه کاری انجام دهیم تا در گروه مجاهدان #جهاد_اکبر داخل شویم ؟
در جواب باید به حدیث زیر توجه نمود :
در سفارش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام آمده است که فرمود :
«یَا عَلِیُّ أَفْضَلُ الْجِهَادِ مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهُمُّ بِظُلْمِ أَحَدٍ.»[1]
ای علی ! برترین جهاد آن است که کسی صبح کند در حالی که تصمیم ستم نمودن به احدی را نداشته باشد .

در نگاه اول به این حدیث شاید کسی بگوید که این بیان که بسیار مجمل و ساده است و انجام آن که کاری ندارد ، اگر تمام حقیقت جهاد اکبر این باشد طی مقامات عالی از عهده همه کس بر می آید .
این حرف درستی است اما باید دانست که دایره ظلم بسیار وسیع است و اگر کسی توفیق ترک آن با همه مراتبش را داشته باشدقطعا اهل سعادت است ،حضرت باقر علیه السّلام فرمود:

«الظُّلْمُ‏ ثَلَاثَةٌ ظُلْمٌ یَغْفِرُهُ اللَّهُ وَ ظُلْمٌ لَا یَغْفِرُهُ اللَّهُ وَ ظُلْمٌ لَا یَدَعُهُ اللَّهُ فَأَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یَغْفِرُهُ فَالشِّرْکُ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی یَغْفِرُهُ- فَظُلْمُ الرَّجُلِ نَفْسَهُ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ وَ أَمَّا الظُّلْمُ الَّذِی لَا یَدَعُهُ فَالْمُدَایَنَةُ بَیْنَ الْعِبَادِ» [2] ستم بر سه گونه است: ستمی که خدا بیامرزد، و ستمی که خدا نیامرزد، و ستمی که خدا از آن صرف نظر کند، اما آن ستمی که خداوند نیامرزد شرک است، و اما آن ستمی که خدا بیامرزد ستمی است که انسانی بخویشتن کند میانه خود و خدای خود، و اما ستمی که خدا صرف نظر نکند حقوقی است که مردم بیکدیگر دارند.
ظلم معادل معصیت است و کسی که این چنین معاصی را ترک کند قطعا اهل مغفرت است کما این که رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود :
«مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهُمُّ بِظُلْمِ أَحَدٍ غَفَرَ اللَّهُ مَا اجْتَرَمَ‏.»[3] هر که صبح کند در حالی که قصد ستم به کسی نداشته باشد، خدا خطائی که مرتکب شود را بیامرزد.
این است سرّ حرکت در تمامی مراحل تکامل تا لقاء الله :
ظلم را ترک کن تا رستگار شوی!
────────────────────────────
[1] (من لا یحضره الفقیه، ج‏4، ص: 353،وسائل الشیعة، ج‏15، ص: 162،المحاسن، ج‏1، ص: 292)
[2] (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 330)
[3] (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 332)