از کمال نترس زیرا هرگز به آن نخواهی رسید

از کمال نترس، زیرا هرگز به آن نخواهی رسید.
این جمله را زمانی سالوادور دالی گفته بود. توصیه‌ی نسبتاً دلسرد‌کننده‌ای است اما حقیقت دارد. چون احتمالاً در این جهانِ کج و معوج و پر دست‌انداز اصلاً چیزی به نام کمال وجود ندارد و همیشه چاله‌های ناقص و پر ایراد بی‌شماری باقی خواهد ماند.

فیبی والربریج جایی گفته بود: «احتمالاً هر روز نمی‌تونی چیز خوب جدیدی بنویسی، اما همیشه می‌تونی یک صفحه‌ی بد رو اصلاح کنی؛ و هیچ وقت نمی‌شه یک صفحه‌ی خالی رو اصلاح و بهتر کرد.»
این جملات زیبای حکیمانه فقط در نویسندگی کاربرد ندارد. کاربرد اصلیش در زندگی روزمره است؛ جایی که هیچ کاری نکردن از ترسِ خوب نبودن را کنار می‌گذاریم و شروع می‌کنیم به تراشیدن و ترمیم اشتباهات سابق و بازنویسی کج و کولگی‌های صفحه‌های قبلی عمر و بالاخره باور می‌کنیم که احتمالاً در هیچ چیز بهترین نخواهیم بود اما بی‌تردید می‌توانیم نسخه‌ی به مراتب بهتر و درخشان‌تری از گذشته‌ی خود باشیم.

#آنالی_اکبری