آیه های عاشقانه

آیه های عاشقانه
عصایی که از اعتماد و اطمینان به خداست ، با عصایی که نتیجه تلاش خود آدم است فرق دارد ، مال خود ما ، می شود چوب . حضرت موسی (ع) درست گفت . به خدای خود عرض کرد که با آن گوسفندان را می رانم و به ان تکیه می دهم . خداوند فرمود : ان را بینداز . من و شما اینطوریم و لوازمی که با کسب و فکر از دنیا به دست می آوریم ، برایمان در حکم عصای چوبی ست . خداوند به من و شما می گوید که آنها را در راه خدا بدهید . به ما می فرماید آنها را بینداز . وقتی حضرت موسی (ع) آن را انداخت ، دید اژدهاست ... براداران ! داده های خدا - اگر انها را در وجود خودت بیابی - مثل عصای دوم است . اگر خواب هم باشی و حتی اگر بمیری تو را حفظ میکند .
حاج محمد اسماعیل دولابی