گـــــره ای نیست کــــه با دسـت شــــما وا نشود

گـــــره ای نیست کــــه با دسـت شــــما وا نشود

سائلی نیست کــــــه روزی خـــــــور ایــنجـا نشود

نفسی هست اگـر یمن قـــــدم های شمــــاست

مــــــرده ای نیست که بـــــا نـــــام تو احیــا نشود

جــــلوه ای گـــــر نکـنی کوشـش ما بی ثمر است

جــــــز عــــــنایــــــات شــــمـا هیــــچ مهـیا نشود

آن قدر ناله کــــــنم تــــــا کــــــــه امـــــانم بدهی

گـــــر تو راضـــــی نشـوی نـامه ای امضـــــا نشود

تـــــا در خیـــــمــۀ تــــــــو قـبــــــله نما می باشد

به خـــــدا فکـــــــر دلــــــــم جنت الاعـــــلا نشود

چون تو شاهی چه کســـی این همه رعیت دارد؟

در بـــیـــــت صنـــمی مــثل تو غـــــوغـــــــا نشود

وای اگــــــــر فـــــــاطمیه محــــــــــرم مولا نشوم

راضی از کــــــــــار دلـــــم حضرت زهــــــــرا نشود

ای جــــــگر گـــــوشه ی زهـــــــــرای مدینه برگرد

تــــــا بـــــه کی قبر گـــــــل گمـــشده پیدا نشود