تحسین از آنِ زنی ست که درد را به دوش میکشد همچون درختی که
تحسین از آنِ زنی‌ست که درد را به دوش میکشد همچون درختی که میداند در بیابان، بارانِ کمتری را تجربه میکند و با سری افراشته بیابان را میپذیرد و ریشه‌هایش را به عمیق ترین بخش‌های وجودی‌اش تبدیل میکند.
تحسین از آنِ زنی‌ست که در مقابلِ زمزمه‌های سنتی و قدیمی، بغضش را میبیند اما شک نمیکند.
گریه میکند اما تن به انتخابی اشتباه نمیدهد.
خمشگین میشود اما دفاع نمیکند چون میداند دفاع در مقابلِ حرفهایی که با چشم‌هایی بسته زده میشود، دفاعی بیهوده است.
تحسین از آن زنانی‌ست که اندام‌هایشان، آنها را تعریف نکرده‌اند و برای عمیق‌تر شناختنِ ماهیتشان به عنوان یک فرد تلاش میکنند نه یک جنس.
تحسین از آنِ زنانی‌ست که نداشتنِ مردی در زندگی‌شان به آنها احساس نقص نداده است و تمامِ هدفشان پیدا کردنِ مرد و راضی نگه داشتنِ آن نیست. بلکه برای داشتنِ رابطه‌های صمیمانه‌ی عمیق و سالم تلاش میکنند که قطعا داشتنِ رابطه‌ی صمیمانه، مدام خودشان را در معرض کشف و خودشناسی قرار میدهد، نه در معرضِ کشف و فتحِ یک مرد!
تحسین از آنِ زنانی‌ست که از انتخاب‌های اشتباهشان بیرون میآیند حتی اگر سالیانِ زیادی را از دست داده باشند و با فروتنی مشکلاتِ درونی‌شان را میپذیرند و برای ترمیم رابطه‌های دیگری تلاش میکنند.
تحسین از آن زنانی ست که سالهاست تغییرِ نگاه و تفکر را در هم‌جنسانِ خود و مردهای اطرافشان میبینند، فقط به این علت که ازدواج نکرده اند و یا از ازدواجشان بیرون‌آمده اند، اما همچنان ادامه میدهند و به جای آن به کودکانِ اطرافشان میآموزند که چطور از قضاوت‌ها رد شوند و به خودشان شک نکنند.
تحسین از آن زنانی ست که انتخاب کرده اند ازدواج کنند اما به ازدواج به چشم دستآورد نگاه نکرده اند.
تحسین از آن زنانی‌ست که از ازدواجشان بیرون آمده اند چون میدانستند تنها بودن بهتر از در آسیب بودن است.
و در نهایت تحسین و احترامِ بسیار عمیق از آن زنانی ست که تصمیم گرفته‌اند ازدواج نکنند و یا به هر دلیلی ازدواج نکرده‌اند و با تمامِ فشار‌ها و تبعیض‌ها به خودشان قول داده‌اند که برای هیچ تصمیمِ آگاهانه ای به دیگران توضیح ندهند.
تحسین از آنِ زنی‌ست که در مقابلِ زمزمه‌های سنتی و قدیمی، بغضش را میبیند اما شک نمیکند.
گریه میکند اما تن به انتخابی اشتباه نمیدهد.
خمشگین میشود اما دفاع نمیکند چون میداند دفاع در مقابلِ حرفهایی که با چشم‌هایی بسته زده میشود، دفاعی بیهوده است.
تحسین از آن زنانی‌ست که اندام‌هایشان، آنها را تعریف نکرده‌اند و برای عمیق‌تر شناختنِ ماهیتشان به عنوان یک فرد تلاش میکنند نه یک جنس.
تحسین از آنِ زنانی‌ست که نداشتنِ مردی در زندگی‌شان به آنها احساس نقص نداده است و تمامِ هدفشان پیدا کردنِ مرد و راضی نگه داشتنِ آن نیست. بلکه برای داشتنِ رابطه‌های صمیمانه‌ی عمیق و سالم تلاش میکنند که قطعا داشتنِ رابطه‌ی صمیمانه، مدام خودشان را در معرض کشف و خودشناسی قرار میدهد، نه در معرضِ کشف و فتحِ یک مرد!
تحسین از آنِ زنانی‌ست که از انتخاب‌های اشتباهشان بیرون میآیند حتی اگر سالیانِ زیادی را از دست داده باشند و با فروتنی مشکلاتِ درونی‌شان را میپذیرند و برای ترمیم رابطه‌های دیگری تلاش میکنند.
تحسین از آن زنانی ست که سالهاست تغییرِ نگاه و تفکر را در هم‌جنسانِ خود و مردهای اطرافشان میبینند، فقط به این علت که ازدواج نکرده اند و یا از ازدواجشان بیرون‌آمده اند، اما همچنان ادامه میدهند و به جای آن به کودکانِ اطرافشان میآموزند که چطور از قضاوت‌ها رد شوند و به خودشان شک نکنند.
تحسین از آن زنانی ست که انتخاب کرده اند ازدواج کنند اما به ازدواج به چشم دستآورد نگاه نکرده اند.
تحسین از آن زنانی‌ست که از ازدواجشان بیرون آمده اند چون میدانستند تنها بودن بهتر از در آسیب بودن است.
و در نهایت تحسین و احترامِ بسیار عمیق از آن زنانی ست که تصمیم گرفته‌اند ازدواج نکنند و یا به هر دلیلی ازدواج نکرده‌اند و با تمامِ فشار‌ها و تبعیض‌ها به خودشان قول داده‌اند که برای هیچ تصمیمِ آگاهانه ای به دیگران توضیح ندهند.
۴.۴k
۲۴ تیر ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.