تقدیم به تمام مادران اسیر خاک ...

تقدیم به تمام مادران اسیر خاک مادرمن پاییز نزدیک است خزان غم انگیزش غروب های دلگیرش شبهای طولانی سرمای جانکاهش واژه های غم انگیزی هستند ولی هرگز سر سوزنی تسکین درد فراقت نیستند پاییز میرود دوباره می اید و هزاران بار تکرار میشود ولی دوباره امدنت رویایی بیش نیست که نیست......بهار من تو بودی که هرگز نمی اید . راستی چندیست زیاد خوابت را میبینم نمیدانم برای تسلایم می ایی یا برای تسکین بی مادریم . نمیدانم من دلتنگ توام یا دوباره مثل ان روزهای برباد رفته نگران منی...... برای شادی تمام مادران رفته دعا کنیم هرچند اونها نیازی به دعا ندارن این ماییم که غریبانه محتاج نگاه پر مهرشان هستیم